Figaro 3291 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Typ | lampowy, monofoniczny |
---|---|
Producent | |
Państwo | |
Lata produkcji | 1960[2] |
Dane techniczne | |
Zakresy fal | |
Fale długie | 165–280 kHz |
Fale średnie | 535–1600 kHz |
Fale krótkie | 6–12 MHz |
Inne | |
Moc wzmacniacza | 1 W przy h≤7% |
Napięcie zasilania | 220 V |
Pobór mocy (sieć) | 30 VA |
Wymiary | 260×180×130 mm[2] |
Masa | 3 kg[2] |
Figaro 3291 – polski radioodbiornik lampowy produkowany w Zakładach Radiowych im. Marcina Kasprzaka w Warszawie. Został zaprojektowany na zamówienie polityczne w 1958, po 3 miesiącach prac – zgodnie z wytycznymi władz PRL jako „popularny, tani, nowoczesny i oszczędny odbiornik radiowy”. Umożliwia odbiór stacji na falach długich, średnich i krótkich. Posiada wbudowaną antenę ferrytową, wyjście antenowe i obrotowy przełącznik zakresów na bocznej ścianie. Układ odbiornika (superheterodynowy, zastosowany później w Rozynie), zasilany jest z autotransformatora i zawiera 3 lampy elektronowe (ECH81, EBF89 i ECL82) i prostownik selenowy (SPS5A).
Wersje
[edytuj | edytuj kod]Figaro N – wersja odkłócona, układ elektryczny identyczny jak w Rozynie N.
Figaro Special – zastosowana obudowa była zbliżona do zastosowanej w odbiorniku Rozyna (wymiary: 290×140×190 mm) z anglojęzycznymi opisami na tylnej ścianie, dodano gniazdo głośnikowe (dla głośnika o impedancji 5 Ω) i możliwość zasilania prądem zmiennym o częstotliwości 60 Hz. Prawdopodobnie wersja eksportowa[3].
Figaro II-2/4A – posiadał inny zestaw lamp (3S4T, 1S5T, 1T4T, 1R5T, DM70).[4]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Odbiorniki Radiowe, Telewizyjne i Magnetofony I: Opisy i Dane Techniczne
- ↑ a b c Stare Radio | ZRK, Figaro 3291 [online], www.oldradio.pl [dostęp 2017-11-23] .
- ↑ ZRK "Figaro Special" | UNITRA-Klub [online], unitra.eu.org [dostęp 2017-11-23] (pol.).
- ↑ Stare Radio | ZRK, Figaro II-2/4A [online], www.oldradio.pl [dostęp 2017-11-23] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- J. Trusz, W. Trusz, Odbiorniki radiowe, telewizyjne i magnetofony I: Opisy i dane techniczne, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, wyd. 2, Warszawa, 1974
- http://www.oldradio.pl/karta.php?numer=11