Finał K-1 World Grand Prix 2007 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Organizator | |
---|---|
Data | |
Miejscowość | |
Arena | |
Liczba widzów | 17 667 |
Finał K-1 World Grand Prix 2007 (FieLDS K-1 World Grand Prix 2007 Final) – piętnasty turniej finałowy cyklu K-1 World GP. Jego zwycięzcą i mistrzem K-1 WGP został po raz trzeci z rzędu Holender Semmy Schilt.
Uczestnicy
[edytuj | edytuj kod]Ośmiu uczestników turnieju finałowego zostało wyłonionych 29 września 2007 roku na gali eliminacyjnej K-1 World Grand Prix 2007 Final 16.
Uczestnik | Wiek | Występ w Finałach |
---|---|---|
![]() | 37 | 15. |
![]() | 31 | 5. |
![]() | 27 | 2. |
![]() | 34 | 3. |
![]() | 23 | debiut |
![]() | 34 | 8. |
![]() | 23 | debiut |
![]() | 34 | 3. |
Rezultaty
[edytuj | edytuj kod]Ćwierćfinały | Półfinały | Finał | |||||||||||
![]() | Jérôme Le Banner | Dec | |||||||||||
![]() | Choi Hong-man | ||||||||||||
![]() | Jérôme Le Banner | ||||||||||||
![]() | Semmy Schilt | TKO | |||||||||||
![]() | Semmy Schilt | Dec | |||||||||||
![]() | Glaube Feitosa | ||||||||||||
![]() | Semmy Schilt | KO | |||||||||||
![]() | Peter Aerts | ||||||||||||
![]() | Remy Bonjasky | Dec | |||||||||||
![]() | Badr Hari | ||||||||||||
![]() | Remy Bonjasky | ||||||||||||
![]() | Peter Aerts | Dec | |||||||||||
![]() | Peter Aerts | KO | |||||||||||
![]() | Jun’ichi Sawayashiki | ||||||||||||
Legenda: Dec – decyzja sędziów, KO – nokaut, TKO – techniczny nokaut
Walki otwarcia (3x3 min):
Mitsugu Noda vs
Noël Cadet – Noda przez TKO (walka przerwana przez sędziego), 1:13 2R
Jan Nortje vs
Kim Dong-wook – Nortje przez TKO (walka przerwana przez sędziego), 0:11 2R
Takashi Tachikawa vs
Kim Ki-min – Tachikawa przez KO (niskie kopnięcie), 1:21 1R
Walka rezerwowa (3x3 min, Ext.1R):
Paul Slowinski vs
Mighty Mo – Slowinski przez KO (niskie kopnięcie), 0:50 2R
Walki ćwierćfinałowe (3x3 min, Ext.1R):
Jérôme Le Banner vs
Choi Hong-man – Le Banner przez jednogłośną decyzję (30-29, 30-28, 30-29)
Semmy Schilt vs
Glaube Feitosa – Schilt przez jednogłośną decyzję (30-27, 30-28, 30-27)
Remy Bonjasky vs
Badr Hari – Bonjasky przez decyzję większości (30-29, 29-29, 30-29)
Peter Aerts vs
Jun’ichi Sawayashiki – Aerts przez KO (prawy prosty), 1:29 1R
Walki półfinałowe (3x3 min, Ext.1R):
Semmy Schilt vs
Jérôme Le Banner – Schilt przez TKO (poddanie przez narożnik), 1:04 2R
Peter Aerts vs
Remy Bonjasky – Aerts przez jednogłośną decyzję (30-29, 30-27, 30-28)
Walka dodatkowa (3x3 min, Ext.1R):
Musashi vs
David Dancrade – Musashi przez KO (kopnięcie okrężne w korpus), 2:59 1R
Walka finałowa (3x3 min, Ext.2R):
Semmy Schilt vs
Peter Aerts – Schilt przez KO (lewy prosty), 1:49 1R
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- W walce finałowej Aerts, upadając po lewym prostym Schilta, doznał kontuzji kolana. Nie mogąc powstać, został wyliczony przez sędziego.
- Semmy Schilt został pierwszym w historii K-1 zawodnikiem, który wygrał mistrzowski tytuł trzy razy z rzędu.
- Finał K-1 WGP po raz pierwszy od 1996 roku był rozegrany poza Tokio.