Finnachta I – Wikipedia, wolna encyklopedia

Finnachta I
legendarny zwierzchni król Irlandii
Okres

od 674 p.n.e.
do 654 p.n.e.

Poprzednik

Ollam Fodla

Następca

Slanoll

Dane biograficzne
Dynastia

Milezjanie

Miejsce śmierci

Magh Inis

Ojciec

Ollam Fodla

Dzieci

Fiacha III Finnailches

Finnachta I lub Finnsnechta I, właśc. Elim – legendarny zwierzchni król Irlandii z dynastii Milezjan (linia Íra, syna Mileda) w latach 674-654 p.n.e. Starszy syn i następca Ollama Fodly, zwierzchniego króla Irlandii. Jego właściwym imieniem był Elim. Za jego panowania spadł śnieg ze smakiem wina, który poczernił trawę. Z tego powodu przylgnęło do niego imię Finnachta, połączone z dwóch słów irlandzkich: fion („wino”) i snechta („śnieg”). Finnachta, po dwudziestu latach panowania, zmarł na plagę w Magh Inis, w Ulsterze. Pozostawił po sobie syna Fiachę Finnailchesa, przyszłego zwierzchniego króla Irlandii. Następcą Finnachty na tronie został jego młodszy brat, Slanoll.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Annala Rioghachta Éireann. Annals of the Kingdom of Ireland by the Four Masters, Vol. I, ed. with translation J. O’Donovan, Second Edition, Dublin 1856, s. 54-55.
  • Lebor Gabála Érenn. The Book of the Taking of Ireland, Part V, ed. and translation R. A. Stewart Macalister, Irish Texts Society, Dublin 1956, s. 234-237.
  • Truhart P., Regents of Nations. Systematic Chronology of States and Their Political Representatives in Past and Present. A Biographical Reference Book, Part 1: Antiquity Worldwide, München 2000, s. 372, ISBN 3-598-21543-6.