Flagi wyścigowe – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sędzia z flagami w gnieździe

Flagi wyścigowe – używane przez porządkowych w poszczególnych miejscach toru wyścigowego do przekazywania komunikatów kierowcom.

Flagi w Formule 1

[edytuj | edytuj kod]
Start/Restart wyścigu, lub wyjazd ze strefy „żółtej flagi”
Wyścig zatrzymany.
Niebezpieczeństwo na torze. Kierowca musi zwolnić, zabronione jest wyprzedzanie.
Śliski tor (woda lub olej na torze) – wyłącznie pokazywana z żółtą flagą.
„Powolny” pojazd na torze.
Dyskwalifikacja pojazdu o numerze podanym na tabliczce.
Pojazd o danym numerze na tabliczce ma awarię – zobowiązany jest do zjazdu do pit lane.
Pojazd o danym numerze na tabliczce dostaje ostrzeżenie.
Dublowanie. Kierowca jest zobowiązany przepuścić szybszy bolid.
Koniec wyścigu.

Dodatkowo

[edytuj | edytuj kod]
  • Dwie żółte flagi oznaczają spore niebezpieczeństwo – kierowca w razie konieczności powinien się zatrzymać.
  • Żółta flaga z tabliczką „SC” – oznaczającą wyjazd na tor samochodu bezpieczeństwa – na całym torze obowiązuje żółta flaga.

Flagi w NASCAR

[edytuj | edytuj kod]
Start/Restart wyścigu
Niebezpieczeństwo na torze (neutralizacja – zakaz wyprzedzania)
Odłamki na torze
Pit Road zamknięty
Wyścig zatrzymany
Ostatnie okrążenie
Kara dla danego pojazdu
Koniec punktacji – dyskwalifikacja (pokazywana po 5 okrążeniach od czarnej flagi jeśli pojazd nie zjedzie do pitu)
Lokalne niebezpieczeństwo
szybszy pojazd z tyłu / dublowanie
Koniec wyścigu