Fola Esch – Wikipedia, wolna encyklopedia
Pełna nazwa | Cercle Sportif Fola Esch |
---|---|
Barwy |
|
Data założenia | |
Liga | |
Państwo | |
Adres | Rue du Stade 83, L-4001 Esch-sur-Alzette |
Stadion | |
Prezes | |
Trener | |
Strona internetowa |
Cercle Sportif Fola Esch – luksemburski klub piłkarski z siedzibą w mieście Esch-sur-Alzette.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- Mistrz Luksemburga (8): 1917/18, 1919/20, 1921/22, 1923/24, 1929/30, 2012/13, 2014/15, 2020/21
- Wicemistrz Luksemburga (11): 1916/17, 1918/19, 1920/21, 1928/29, 1948/49, 1953/54, 1954/55, 2010/11, 2013/14, 2015/16, 2018/19
- Trzecie miejsce w I lidze (9): 1915/16, 1917/18, 1922/23, 1925/26, 1946/47, 1972/73, 2016/17, 2017/18, 2021/22
- Puchar Luksemburga (3): 1922/23, 1923/24, 1954/55
- Finał Pucharu Luksemburga: 1972/73
Historia
[edytuj | edytuj kod]Klub założony został 9 grudnia 1906 roku przez brytyjskiego profesora pod nazwą Football and Lawn Tennis Club Esch. Nowy klub był pierwszym klubem piłkarskim w Luksemburgu. Barwy w biało-czerwone pasy przyjęte zostały w 1907 roku. W 1910 klub połączył się z drużyną FC Nerva, przyjmując do dziś stosowaną nazwę Cercle Sportif Fola Esch.
Początkowo był to najlepszy klub w kraju, który w latach 1918–1924 zdobył cztery tytuły mistrzowskie i dwa Puchary Luksemburga, w tym w 1924 podwójną koronę. Następny tytuł mistrzowski Fola zdobyła w 1930 i jak dotąd był to ostatni taki sukces klubu. W 1935 klub przeniósł się na obecny stadion Stade Émile Mayrisch. W czasie okupacji niemieckiej podczas II wojny światowej w latach 1940–1944 klub występował pod nazwą Rote Erde Esch. Ostatnią zdobyczą klubu był Puchar Luksemburga w 1955 roku. W późniejszym okresie klub stracił pozycję czołowego klubu w kraju, a w sezonie 1957/58 zajął ostatnie miejsce w tabeli i po raz pierwszy w historii spadł do II ligi – jednak tylko na rok. Także przedostatnie miejsce w sezonach 1959/60 i 1962/63 doprowadziło do drugiego (na jeden sezon) i trzeciego spadku. Fola w latach 1963–1968 grała w II lidze, a krótki epizod I-ligowy w sezonie 1968/69 zakończyła na ostatnim miejscu.
Kolejny powrót do I ligi zrodził nadzieję na powrót do czołówki, gdy Fola w sezonie 1972/73 zajęła w mistrzostwach kraju 3. miejsce oraz dotarła do finału Pucharu Luksemburga. Drugi z tych sukcesów pozwolił klubowi na start w europejskich pucharach – w Pucharze Zdobywców Pucharów w sezonie 1973/74. Pierwszy przeciwnik, bułgarski klub Beroe Stara Zagora, okazał się zdecydowanie za silny. Na wyjeździe Fola przegrała aż 0:7. Również w rewanżu na własnym stadionie piłkarze luksemburskiego klubu nie zdołali zagrozić przybyszom i przegrali 1:4. W następnych latach klub spisywał się słabiej, aż w sezonie 1975/76 po zajęciu ostatniej pozycji w tabeli kolejny raz opuścił najwyższą ligę.
Przez kilkanaście lat Fola była czołowym klubem II ligi Luksemburga, aż w końcu w sezonie 1988/89 ponownie awansowała do I ligi. Powrót był bardzo udany i w sezonie 1989/90 klub zajął 3. miejsce, jednak w następnym sezonie znów doszło do spadku, choć tylko na rok. Następny spadek miał miejsce w sezonie 1993/94.
W latach 90., gdy Luksemburg ogarnięty został przez falę konsolidacji klubów, Fola otrzymała propozycję fuzji ze swym potężniejszym sąsiadem, klubem Jeunesse Esch, którą zdecydowanie odrzuciła. W sezonie 1999/2000 II ligowa Fola spadła aż do III ligi. W sezonie 2002/03 klub powrócił do II ligi. W sezonie 2004/05 Fola po raz drugi w historii spadła do III ligi luksemburskiej, jednak już w następnym sezonie awansowała z powrotem do II ligi. W sezonie 2006/07 klub zajął 3. miejsce i zakwalifikował się do barażu o awans do I ligi, który jednak przegrał z klubem Victoria Rosport. W sierpniu 2007 zespół doznał znaczącego wzmocnienia, ponieważ kontrakt z klubem Fola podpisał Mustapha Hadji, były pomocnik reprezentacji Maroka.
W sezonie 2007/08 Fola zajęła 2. miejsce w II lidze i awansowała do najwyższej ligi Luksemburga.
Europejskie puchary
[edytuj | edytuj kod]
|
Sezon | Rozgrywki | Runda | Przeciwnik | Dom | Wyjazd | Ogólnie |
---|---|---|---|---|---|---|
1973/74 | Puchar Zdobywców Pucharów | 1R | Beroe Stara Zagora | 0–7 | 1–4 | 1–11 |
2011/12 | Liga Europy | 1Q | Elfsborg | 1–1 | 0–4 | 1–5 |
2013/14 | Liga Mistrzów | 2Q | Dinamo Zagrzeb | 0–5 | 0–1 | 0–6 |
2014/15 | Liga Europy | 1Q | IFK Göteborg | 0–2 | 0–0 | 0–2 |
2015/16 | Liga Mistrzów | 2Q | Dinamo Zagrzeb | 0–3 | 1–1 | 1–4 |
2016/17 | Liga Europy | 1Q | Aberdeen | 1–0 | 1–3 | 2–3 |
2017/18 | Liga Europy | 1Q | Milsami Orgiejów | 2–1 | 1–1 | 3–2 |
2Q | İnter Baku | 4–1 | 0–1 | 4–2 | ||
3Q | Östersunds FK | 1–2 | 0–1 | 1–3 | ||
2018/19 | Liga Europy | 1Q | FC Prishtina | 0–0 | 0–0 | 0–0, k: 5–4 |
2Q | KRC Genk | 1–4 | 0–5 | 1–9 | ||
2019/20 | Liga Europy | 1Q | Czichura Saczchere | 1–2 | 1–2 | 2–4 |
2020/21 | Liga Mistrzów | 1Q | Sheriff Tyraspol | 0–2 (W) | ||
Liga Europy | 2Q | Ararat-Armenia | 3–4 (W), Dogr. | |||
2021/22 | Liga Mistrzów | 1Q | Lincoln Red Imps | 2–2 | 0–5 | 2–7 |
Liga Konferencji Europy | 2Q | Szachcior Soligorsk | 1–0 | 2–1 | 3–1 | |
3Q | Linfield | 2–1 | 2–1 | 4–2 | ||
PO | Kajrat Ałmaty | 1–4 | 1–3 | 2–7 | ||
2022/23 | Liga Konferencji Europy | 1Q | SP Tre Fiori | 0–1 | 1–3 | 1–4 |
Skład na sezon 2015/2016
[edytuj | edytuj kod]Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
1 | BR | Thomas Hym |
2 | OB | Massimo Martino |
3 | OB | Losseni Keita |
4 | OB | Enes Mahmutović |
5 | OB | Erwan Martin |
6 | OB | Billy Bernard |
7 | PO | Ben Payal |
8 | PO | Fouad Rachid |
9 | NA | Julien Hornuss |
10 | PO | Jakob Dallevedove |
11 | NA | Emmanuel Françoise |
12 | PO | Jordy Peiffer |
14 | NA | Žarko Lukić |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
15 | NA | Samir Hadji |
18 | NA | Basile Camerling |
19 | PO | Gérard Mersch |
20 | PO | Ahmed Rani |
22 | BR | Steve Peiffer |
23 | OB | Tom Laterza |
24 | OB | Mehdi Kirch |
25 | PO | Ronny |
26 | PO | Ryan Klapp |
27 | NA | Stefano Bensi |
28 | OB | Julien Klein |
33 | BR | Emanuel Cabral |
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona klubu Fola Esch
- CS Fola Esch, [w:] baza Soccerway (drużyny) [dostęp 2021-01-02] .