Fonoset ZM-10 – Wikipedia, wolna encyklopedia

ZM-10 Fonoset[1]
Ilustracja
Typ

tranzystorowy, monofoniczny, z wbudowanym mechanizmem gramofonu i wkładką krystaliczną

Producent

Fonica

Państwo

 Polska

Dane techniczne
Zakresy fal
Fale długie

150–285 kHz

Fale średnie

525–1605 kHz

UKF

65,5–73 MHz

Pasmo przenoszenia
Wzmacniacz

80–10 000 Hz

Inne
Moc wzmacniacza

1,1 W (4 Ω)

Napięcie zasilania

220 V

Pobór mocy (sieć)

20 VA

Wymiary

420×240×120 mm

Masa

4 kg

Fonoset ZM-10 – polski zestaw elektroakustyczny klasy popularnej produkowany w latach 70. XX wieku przez łódzką Fonikę. Jest to połączenie mechanizmu gramofonu WG-400 Mister Hit, wytwarzanego na licencji przedsiębiorstwa Telefunken, monofonicznego wzmacniacza tranzystorowego (moc znamionowa 1,1 W przy impedancji 4Ω) oraz 3-zakresowego odbiornika radiowego (D, S, U)[2]. Obudowa zestawu jest wykonana z tworzyw sztucznych, zaś głośnik szerokopasmowy umieszczony jest na pokrywie urządzenia. Zestaw wyposażony fabrycznie we wkładkę krystaliczną UF-50 produkowaną przez Fonikę. Dodatkowo posiada gniazdo magnetofonowe, służące do przegrywania sygnału z płyt winylowych na taśmę magnetyczną przy pomocy zewnętrznego magnetofonu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. https://unitraklub.pl/node/2433
  2. Karta katalogowa nr 1156. Stare Radio. Katalog starej radiotechniki, 2009-12-12. [dostęp 2023-02-22]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]