Francisco Abal – Wikipedia, wolna encyklopedia
Pseudonim | Panchito | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||
Data i miejsce śmierci | |||||||
Rugby union | |||||||
Kariera juniorska | |||||||
| |||||||
Kariera seniorska | |||||||
|
Francisco Abal (ur. 24 czerwca 1951 w Montevideo, zm. 13 października 1972 w Andach) – urugwajski rugbysta, ofiara katastrofy lotu Fuerza Aérea Uruguaya 571.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem właściciela fabryki papierosów. Ukończył szkołę Colegio Stella Maris[1]. Po rozwodzie rodziców mieszkał z ojcem, z którym miał złe kontakty. Z tego względu nawiązał bliskie relacje z rodziną Parrado i stał się jej przybranym członkiem. Spędzał w ich domu weekendy, uczestniczył w rodzinnych uroczystościach i wycieczkach. Traktował Fernando i Susanę jak biologiczne rodzeństwo[1].
W wieku 15 lat zaczął trenować rugby w XV Stella Maris First, juniorskiej drużynie Old Christians Club. W 1969 przeszedł do głównego zespołu.
W październiku 1972 znalazł się w składzie drużyny na wyjazd sparingowy do Chile. Wyczarterowany od sił powietrznych samolot wystartował z Montevideo rano 12 października. W trakcie lotu Abal siedział w prawym rzędzie siedzeń, początkowo po stronie przejścia, obok Fernando Parrado, jednak później zmienili się miejscami i Francisco usiadł przy oknie. Po południu samolot musiał lądować w Mendozie w Argentynie z powodu złych warunków pogodowych. Lot kontynuowano nazajutrz, 13 października. Dwadzieścia minut przed planowanym lądowaniem w Santiago samolot rozbił się o bezimienne wzniesienie w pobliżu wulkanu Tinguiririca. W wyniku katastrofy Abal odniósł ciężkie obrażenia, miał krwotok śródmózgowy. Został przeniesiony na tył wraku, gdzie układano ciężej rannych. Zmarł pierwszej nocy. Rano 14 października, studenci medycyny Roberto Canessa i Gustavo Zerbino stwierdzili jego zgon i pochowali ciało w śniegu[2].
20 stycznia 1973 spoczął w zbiorowym grobie ofiar katastrofy[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Fernando Parrado: Miracle in the Andes: 72 Days on the Mountain and My Long Trek Home. Nowy Jork: Broodway Books, 2006. ISBN 978-1-4000-9769-2.
- ↑ Piers Paul Read: ¡Viven!: la tragedia de los Andes. Noguer, 1974. ISBN 978-84-279-0839-0.
- ↑ Memories. viven.com.uy. [dostęp 2018-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-09)]. (ang.).