Franciszek Żarnowski (chorąży) – Wikipedia, wolna encyklopedia
chorąży | |
Data i miejsce urodzenia | 15 maja 1897 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 5 stycznia 1944 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Stanowiska | oficer żywnościowy |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Franciszek Żarnowski (ur. 15 maja 1897 w Krościenku, zm. 5 stycznia 1944 w Lublinie) – chorąży Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 15 maja 1897 w Krościenku, w powiecie krośnieńskim, w rodzinie Józefa i Kunegundy z domu Reppe[1][2][3][4].
W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 3 pułku piechoty Legionów Polskich[5]. 16 października 1914 dostał się do rosyjskiej niewoli[5]. Przebywał w miejscowości Buj, w guberni kostromskiej[6].
W czasie wojny z Ukraińcami i wojny z bolszewikami walczył w szeregach 23 pułku piechoty. Wyróżnił się odwagą 22 marca 1919 pod wsią Berdychów, 1 i 22 kwietnia 1919, 25 lutego 1920, 13 i 17 czerwca oraz 23 lipca 1920[7]CITEREFKolekcja 94. Za powyższe czyny został przedstawiony do odznaczenia Orderem Virtuti Militari[8][9].
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku jako podoficer zawodowy i kontynuował służbę w 23 pp we Włodzimierzu[1][10]. W marcu 1939 zajmował stanowisko oficera żywnościowego pułku[11]. Na tym samym stanowisku walczył w kampanii wrześniowej[12].
Do 9 listopada 1943 był więziony na Zamku w Lublinie[13]. Zmarł 5 stycznia 1944 w obozie koncentracyjnym Majdanek (numer więźnia „574”)[13]. Jako oficjalną przyczynę śmierci podano „niewydolność krążenia”[13].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Niepodległości – 20 lipca 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[14][1][15][10]
- Krzyż Walecznych[16]
- Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych[17]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-01]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-01]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-01]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-01]..
- ↑ a b VI Lista strat 1916 ↓, s. 29.
- ↑ Żołnierze Niepodległości : Żarnowski Franciszek. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2023-01-01].
- ↑ Kolekcja 99 ↓, 2.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-01]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-01]..
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 11 listopada 1932, s. 382.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 575.
- ↑ Dymek 2018 ↓, s. 32.
- ↑ a b c Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2023-10-27].
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-01]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-01]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-01]..
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Żarnowski Franciszek. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.94-9141 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-01].
- Żarnowski Franciszek. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.99-9926 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-01].
- VI Lista strat Legionów Polskich od 1 maja do 1 lipca 1915. Piotrków: Centralny Urząd Ewidencyjny Departamentu Wojskowego NKN, 1916-07-01.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Przemysław Dymek: 27 Dywizja Piechoty. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2018, seria: Wielka Księga Piechoty Polskiej 1918–1939. ISBN 978-83-7945-619-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.