Fryze (herb szlachecki) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Fryze – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

Tarcza dwudzielna, w prawej części w połowie ścięta. W górnym polu złotym lilia błękitna, w dolnym zaś srebrnym głowa w koronie królewskiej. W lewej zaś tarczy w polu zielonym olbrzym, w prawej ręce oszczep żeleżcem na dół trzymający. Nad hełmem korona. Labry czerwone, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki

Antoni Fryze kontroler mennicy królewskiej, który za gorliwość w służbie wyniesiony do godności szlacheckiej w 1768 roku.

Herbowni

Jedna rodzina herbownych (herb własny):

Fryze (Friese).

Zobacz też

lista herbów

Uwagi

↑ Nieco różniącą się tarcza herbowa od opisu.

Bibliografia

Nikołaj Iwanowicz Pawliszczew: Herbarz rodzin szlacheckich Królestwa Polskiego. T. 2. 1853, s. 33.

Linki zewnętrzne

Herb Fryze z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla

[1] Nieco różniącą się tarcza herbowa od opisu.

[a]

Herby	szlachecki mieszczański chłopski własny państwowy miejski korporacji fantazyjne mówiący
Elementy herbu	tarcza herbowa godło (figury heraldyczne, mobilia herbowe) klejnot herbowy zawój (tortillon) korona heraldyczna korona rangowa hełm heraldyczny labry ostrew płaszcz heraldyczny trzymacze heraldyczne podpory heraldyczne postument heraldyczny order herbowy dewiza herbowa zawołanie
Oznaki godności	świeckie kościelne
Inne	herbarz rola herbowa herold blazonowanie szrafowanie tynktura krzyż heraldyczny totem kamon
Działy heraldyki	heraldyka francuska (heraldyka napoleońska) heraldyka polska (heraldyka kaszubska) heraldyka brytyjska (heraldyka angielska, heraldyka szkocka) heraldyka kościelna heraldyka szachowa heraldyka fantazyjna