Górówka sudecka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Górówka sudecka
Erebia sudetica
Staudinger, 1861
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

motyle

Rodzina

rusałkowate

Rodzaj

Erebia

Gatunek

górówka sudecka

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]

Górówka sudecka (kniejowiec sudecki) (Erebia sudetica) - gatunek motyla z rodziny południc. Występuje w Masywie Centralnym, zachodniej części Alp, w Sudetach oraz na pojedynczych stanowiskach w Karpatach Południowych. W Polsce spotykany w Górach Bialskich, ale nie wiadomo czy jeszcze występuje na tym terenie.

Rozpiętość skrzydeł: 28 - 33 mm. Skrzydła z wierzchu i od spodu ubarwione prawie identycznie, brunatne z rdzawymi plamkami wzdłuż zewnętrznych brzegów. Wewnątrz plamek czarne punkty.

Siedlisko ma na nasłonecznionych polanach leśnych i łąkach górskich na wysokości od 600 do 1200 m n.p.m.

W ciągu sezonu ma jedno pokolenie. Motyle latają w lipcu i sierpniu.

Liczebność w Polsce była szacowana na kilkadziesiąt osobników, obecnie trudna do potwierdzenia - prawdopodobnie motyl na tym terenie już wymarł. Zagrożeniami dla niego są sztuczne zalesianie łąk i stoków górskich, wypas owiec, masowa turystyka i kolekcjonowanie tych rzadkich motyli przez hobbystów. Gatunek objęty ochroną gatunkową ścisłą[2]. W Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt otrzymał status CR - gatunku skrajnie zagrożonego[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Erebia sudetica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  2. Na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. 2014 poz. 1348)
  3. Polska Czerwona Księga Zwierząt