Gęsia Kępa – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Akwen | |
Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Świnoujścia | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
53°51′37″N 14°22′09″E/53,860278 14,369167 |
Gęsia Kępa – dawna wyspa w północno-zachodniej Polsce, przy Starej Świnie i Byczym Rowie. Obszar nie jest zamieszkany. Dawniej osobna wyspa, a obecnie połączona z wyspą Wołcza Kępa przy północnej stronie, a oddzielona od niej kanałem przy stronie wschodniej.
Administracyjnie należy do miasta Świnoujście. Wyspa wchodzi w obszar Wolińskiego Parku Narodowego. Znajduje się w obszarze specjalnej ochrony ptaków „Delta Świny” oraz obszarze ochrony siedlisk „Wolin i Uznam”.
Do 1945 r. stosowano niemiecką nazwę Behrens-Holm. W 1949 r. ustalono urzędowo polską nazwę Gęsia Kępa[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 5)