Główna Rada Emigracyjna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Główna Rada Emigracyjna – ukraińska emigracyjna organizacja, koordynująca działalność innych ukraińskich organizacji społeczno-kulturalnych działających na emigracji w Europie i Azji w latach 30' XX wieku.

Powstała w Pradze w 1929 roku, posiadała też ośrodek w Paryżu. Pierwszym przewodniczącym Rady był Ołeksandr Łotockyj, następnym Ołeksandr Szulhyn, sekretarzem Iłarion Kosenko.

Rada podlegała rządowi emigracyjnemu Ukraińskiej Republiki Ludowej.

• Енциклопедія українознавства, tom 1, s. 395, Lwów 2000, ISBN 5-7707-4048-5