Główny System Pamięciowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Główny System Pamięciowy (GSP) – system mnemoniczny, w którym cyfry zamienione są na poszczególne głoski alfabetu fonetycznego, dzięki czemu można budować łatwe do wizualizacji słowa[1].

System został opisany po raz pierwszy w połowie XVII wieku przez Stanisława Minka[2]. Znacznie doskonalszy niż wcześniejsze systemy, np. pałac pamięci[potrzebny przypis], umożliwia zapamiętanie dowolnych liczb, dat, numerów.

Wyniki eksperymentu z 1984 roku wskazują, że PSM jest bardziej efektywny niż system kodowania liczb w oparciu o przypadkowe przypisanie głosek[3].

Mnemotechnika

[edytuj | edytuj kod]

Cyfry odpowiadają głoskom alfabetu fonetycznego:

Cyfra Głoska Mnemonika
0 s, z z jest pierwszą literą słowa „zero”
1 d, t d i t mają jedną pionową kreskę, jak jedynka
2 n n ma dwie pionowe kreski
3 m m ma trzy pionowe kreski i przypomina przewróconą trójkę
4 r r wyraźnie słychać w słowie „cztery”
5 l L to rzymska liczba pięćdziesiąt
6 j pisane j przypomina nieco szóstkę
7 k, g literkę k można zbudować z dwóch siódemek
8 f, w pisane f przypomina nieco ósemkę
9 b, p literki p i b przypominają odwróconą dziewiątkę
pozostałe Pozostałe głoski nie mają znaczenia.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kenneth Higbee Ph.D: Your Memory: How It Works and How to Improve It. Da Capo Press, 2008-03-03, s. 157-171. ISBN 0-7382-1297-0. [dostęp 2015-09-20]. (ang.).
  2. James B. Worthen, R. Reed Hunt: Mnemonology: Mnemonics for the 21st Century. Psychology Press, 2011-05-20, s. 7. ISBN 978-1-136-84797-4. [dostęp 2015-09-20]. (ang.).
  3. Peter Morris, Patrick Greer. The effectiveness of the phonetic mnemonic system. „Human Learning: Journal of Practical Research & Applications”. 3 (2), s. 137-142, 1984. (ang.).