Gaël Kakuta – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gaël Kakuta
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1991
Lille

Wzrost

173 cm[1]

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Amiens SC

Numer w klubie

10

Kariera juniorska
Lata Klub
1998–1999 US Lille-Moulins
1999–2007 RC Lens
2007–2009 Chelsea F.C.
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2009–2015 Chelsea F.C. 6 (0)
2011 → Fulham F.C. (wyp.) 7 (1)
2011 → Bolton Wanderers (wyp.) 4 (0)
2012 → Dijon FCO (wyp.) 14 (4)
2012–2014 → SBV Vitesse (wyp.) 34 (2)
2014 → S.S. Lazio (wyp.) 1 (0)
2014–2015 → Rayo Vallecano (wyp.) 35 (5)
2015–2016 Sevilla FC 2 (0)
2016–2018 Hebei China Fortune 24 (2)
2017 → Deportivo La Coruña (wyp.) 10 (2)
2017–2018 → Amiens SC (wyp.) 36 (6)
2018–2019 Rayo Vallecano 12 (1)
2019–2021 Amiens SC 24 (2)
2020–2021 → RC Lens (wyp.) 35 (11)
2021–2022 RC Lens 31 (3)
2022– Amiens SC 38 (8)
W sumie: 313 (47)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2006–2007  Francja U-16 12 (5)
2007–2008  Francja U-17 14 (3)
2008–2009  Francja U-18 5 (3)
2009–2010  Francja U-19 13 (4)
2010–2011  Francja U-20 11 (2)
2011–2013  Francja U-21 18 (6)
2013–  Demokratyczna Republika Konga 24 (3)
W sumie: 97 (26)
  1. ↑ Aktualne na: 28 marca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 28 marca 2024.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy U-19
złoto Francja 2010
Mistrzostwa Europy U-17
srebro Turcja 2008
Multimedia w Wikimedia Commons

Gaёl Kakuta (ur. 21 czerwca 1991 w Lille) – francuski piłkarz występujący na pozycji pomocnika we francuskim klubie Amiens SC oraz w reprezentacji Demokratycznej Republiki Konga.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo zawodnik US Lille-Moulins[2], w latach 1999–2007 gracz RC Lens[3]. W 2007 roku został piłkarzem Chelsea, w której rozpoczął występy w drużynach juniorskich[4].

Na początku września 2009 jego transfer z Lens do londyńskiego zespołu został uznany za nieprawidłowy przez Międzynarodową Federację Piłkarską (FIFA), dlatego też Kakuta został zdyskwalifikowany na cztery miesiące oraz ukarany karą w wysokości 780 tysięcy euro[5]. Dodatkowo Chelsea musiała zapłacić 130 tysięcy euro jako ekwiwalent za jego wyszkolenie i otrzymała zakaz rejestracji nowych piłkarzy do 2011 roku[3]. 6 listopada 2009 roku Trybunał Arbitrażowy do spraw Sportu w Lozannie zawiesił tymczasowo karę nałożoną przez FIFA. Dwa tygodnie później Kakuta zadebiutował w Premier League w meczu z Wolverhampton Wanderers, zmieniając w 59. minucie Nicolasa Anelkę[6].

2 grudnia 2009 roku w meczu 1/4 finału Pucharu Ligi Angielskiej z Blackburn Rovers (3:3, k. 3:4) nie strzelił gola w serii rzutów karnych, co spowodowało, że do półfinału awansowali rywale[7]. W sezonie 2009/2010 wraz z Chelsea zdobył mistrzostwo Anglii i puchar kraju. W pierwszej części kolejnych rozgrywek regularnie występował w meczach Ligi Mistrzów, natomiast w lidze pełnił funkcję rezerwowego. Spowodowało to, że pod koniec stycznia 2011 roku został wypożyczony do Fulham[8]. Rozegrał w nim siedem spotkań, strzelił również swojego pierwszego gola w Premier League – 30 kwietnia zdobył bramkę w meczu z Sunderlandem[9].

W pierwszej części sezonu 2011/2012 wypożyczony był do Boltonu, w którym pełnił funkcję rezerwowego (rozegrał łącznie sześć meczów i zdobył bramkę w wygranym 2:0 pojedynku pucharu Anglii z Aston Villą[10]). W styczniu 2012 roku również na zasadzie wypożyczenia przeszedł do Dijon FCO. We francuskim zespole szybko wywalczył miejsce w podstawowy składzie. W Ligue 1 rozegrał 14 meczów, w których strzelił cztery gole – zdobył m.in. bramkę z rzutu karnego w spotkaniu z Olympique Marsylia, zapewniając swojemu zespołowi zwycięstwo 2:1[11].

31 sierpnia 2012 roku został wypożyczony do SBV Vitesse na sezon 2012/2013[12] i 2013/2014.

W styczniu 2014 roku przeszedł na wypożyczenie do S.S. Lazio[13].

31 lipca 2014 został wypożyczony do Rayo Vallecano[14].

W lutym 2016 przeszedł do chińskiego Hebei China Fortune[15].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Kakuta regularnie występował w juniorskich reprezentacjach Francji. W 2008 roku wraz z kadrą do lat 17 uczestniczył w mistrzostwach Europy w Turcji – w półfinałowym meczu z gospodarzami turnieju (1:1, k. 4:3) strzelił gola w serii rzutów karnych[16], natomiast w przegranym 0:4 spotkaniu finałowym z Hiszpanią wystąpił przez pełne 80. minut[17].

W 2010 roku wraz z reprezentacją U-19 brał udział w mistrzostwach Europy. Był w nich podstawowym zawodnikiem, strzelił gole w meczu grupowym z Holandią (4:1) i półfinałowym z Chorwacją (2:1)[18]. W spotkaniu finałowym z Hiszpanią (2:1) wystąpił w podstawowym składzie, a w 85. minucie asystował przy decydującym o złotym medalu golu Alexandre Lacazette[19]. Ponadto został wybrany najlepszym graczem mistrzostw[20]. Rok później uczestniczył w mistrzostwach świata do lat 20 w Kolumbii – zagrał w siedmiu meczach, zaś Francuzi zajęli czwarte miejsce[21].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Gaël Kakuta. laliga.es. [dostęp 2017-02-20]. (hiszp.).
  2. ↑ Chelsea ban scandal: So, who's Gael Kakuta, the kid they call the black Zidane?. dailymail.co.uk. [dostęp 2012-08-18]. (ang.).
  3. ↑ a b Chelsea angered by signings ban. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-18]. (ang.).
  4. ↑ Gael Kakuta. chelseafc.com. [dostęp 2012-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-30)]. (ang.).
  5. ↑ Kakuta: DRC decision reached. fifa.com. [dostęp 2012-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-06)]. (ang.).
  6. ↑ Chelsea 4 - 0 Wolverhampton. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-18]. (ang.).
  7. ↑ Blackburn 3 - 3 Chelsea. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-18]. (ang.).
  8. ↑ Chelsea's Gael Kakuta secures Fulham loan move. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-18]. (ang.).
  9. ↑ Sunderland 0 - 3 Fulham. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-18]. (ang.).
  10. ↑ Aston Villa 0 - 2 Bolton. bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-18]. (ang.).
  11. ↑ Olympique de Marseille 1-2 Dijon FCO. lfp.fr. [dostęp 2012-08-18]. (fr.).
  12. ↑ KAKUTA GOES DUTCH. chelseafc.com. [dostęp 2012-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)]. (ang.).
  13. ↑ Kakuta loaned to Lazio. skysports.com, 2014-01-31. [dostęp 2016-02-06]. (ang.).
  14. ↑ Spanish loan for Kakuta. chelseafc.com. [dostęp 2014-07-31]. (ang.).
  15. ↑ Kakuta signs on with Hebei Fortune in China. goal.com, 2016-02-05. [dostęp 2016-02-06]. (ang.).
  16. ↑ France oust hosts after shoot-out. uefa.com. [dostęp 2012-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-05)]. (ang.).
  17. ↑ Stupendous Spain win U17 crown. uefa.com. [dostęp 2012-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-30)]. (ang.).
  18. ↑ European U-19 Championship 2010. rsssf.com. [dostęp 2012-08-18]. (ang.).
  19. ↑ France beat Spain to win European Under-19 title. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-18]. (ang.).
  20. ↑ 2010: Gaël Kakuta. uefa.com. [dostęp 2012-08-18]. (ang.).
  21. ↑ Gael KAKUTA. fifa.com. [dostęp 2012-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-03)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]


skład Amiens SC
  • Aktualny na dzień 28 marca 2024
Składy reprezentacji Francji
Skład reprezentacji Francji na Mistrzostwach Europy do lat 17 2008

Skład reprezentacji Francji na Mistrzostwach Europy do lat 19 2010

Skład reprezentacji Francji na Mistrzostwach Świata do lat 20 2011

Francja

Skład reprezentacji Demokratycznej Republiki Konga na PNA 2023

Demokratyczna Republika Konga

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gaël_Kakuta&oldid=73729380”