Gajnik (Góry Bardzkie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gajnik
Państwo

 Polska

Pasmo

Sudety
Góry Bardzkie
Grzbiet Wschodni

Wysokość

747[1] m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, blisko centrum na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Gajnik”
Ziemia50°27′42,847″N 16°44′53,585″E/50,461902 16,748218

Gajnik (niem. Hain-Koppe, 747 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w paśmie Gór Bardzkich, w Sudetach Środkowych.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Wzniesienie położone jest w Sudetach Środkowych, w środkowej części Grzbietu Wschodniego Gór Bardzkich, na grzbiecie odchodzącym od Kłodzkiej Góry w kierunku północno–zachodnim[1]. Wznosi się około 5,3 km na południe od centrum Barda[1].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Wzniesienie o niewyraźnie zaznaczonym wierzchołku, wyrasta na południowy wschód od Ostrej Góry, w postaci małego, wydłużonego grzbietu o stromo opadających południowo-wschodnich i północno-zachodnich zboczach[1]. Zbudowane jest z dolnokarbońskich szarogłazów i łupków ilastych, miejscami przechodzących w mułowce, należących do struktury bardzkiej[1].

Wznosi się w masywie Ostrej Góry, na północ od niej, jako niższa, słabo zaznaczona kulminacja, w długim, głównym ramieniu Grzbietu Wschodniego, ciągnącym się od Kłodzkiej Góry w stronę Przełęczy Łaszczowej. Położenie góry między Ostrą Górą i wzniesieniem Szeroka, oraz mało wyniesiony wierzchołek, czynią górę trudno rozpoznawalną w terenie. Cały szczyt i zbocza porastają rozległe lasy głównie świerkowe i świerkowo-bukowe, z domieszką innych gatunków drzew liściastych[1]. Wschodnim i zachodnim zboczem poniżej szczytu przebiegają leśne dróżki. Zbocze północno-zachodnie nosi nazwę Przedniego Wądołu.

Na północ od szczytu położona jest miejscowość Bardo.

Ciekawostki

[edytuj | edytuj kod]

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Przez szczyt wzniesienia prowadzi szlak turystyczny:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 97. ISBN 83-85773-04-5.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Góry Bardzkie-mapa