French
DeutschGarford-Putiłow – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Garford-Putiłow zdobyty w czasie wojny polsko-bolszewickiej | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ pojazdu | |
| Trakcja | kołowa(4x2) |
| Załoga | 8 osób |
| Dane techniczne | |
| Silnik | 4-cylindrowy silnik benzynowy o mocy 36 KM |
| Pancerz | stalowy, 7 do 13 mm |
| Długość | 5,70 m |
| Szerokość | 2,30 m |
| Wysokość | 2,80 m |
| Masa | 11 t |
| Osiągi | |
| Prędkość | 18 km/h |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 × armata górska 76,2 mm 3 × karabin maszynowy Maxim | |
Garford-Putiłow (ros. Гарфорд-Путилов) – rosyjski samochód pancerny wyprodukowany w Zakładach Putiłowskich na podwoziu pięciotonowego samochodu ciężarowego Garford. Był to jeden z najlepiej uzbrojonych samochodów pancernych I wojny światowej. Produkcję prowadzono w latach 1915–1916, ogółem powstało 48 maszyn.
Użycie
[edytuj | edytuj kod]Samochody Garford-Putiłow wykorzystywano w czasie I wojny światowej (1914–1918), a później podczas wojny domowej w Rosji (1917–1923) oraz w czasie rewolucji listopadowej w Niemczech (1918–1919).
Podczas wojny polsko-bolszewickiej (1919–1921) armia polska zdobyła kilka wozów Garford-Putiłow i co najmniej trzech używała w działaniach bojowych. Samochody nazwane „Dziadek”, „Generał Szeptycki” i „Zagłoba” do końca lat 20. XX wieku były na wyposażeniu Wojska Polskiego.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jan Tarczyński, Krzysztof Barbarski, Adam Jońca: Pojazdy w Wojsku Polskim 1819-1939. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajsks, 1995. ISBN 83-85621-57-1.