Generał (zakon) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Generał – najwyższy przełożony w niektórych zakonach katolickich; wybierany przez kapitułę i sprawujący władzę nad wszystkimi jednostkami administracyjnymi danego zakonu na świecie. W zakonach żeńskich używa się analogicznych określeń: "przełożona generalna", "matka generalna" lub "matka przełożona".

Franciszkanie pierwotnie nie posiadali generała. Żywą regułą, jak to określają źródła franciszkańskie, był sam założyciel – św. Franciszek z Asyżu. Pierwszymi sprawującymi władzę nad całym zakonem byli tzw. wikariusze: Pietro Cattani w latach 1220–1221 oraz Eliasz z Kortony w latach 1221–1227. Pierwszym generałem zakonu franciszkańskiego wybrany został Jan Parenti, sprawował swój urząd w latach 1227–1232^[1]. Obecnie każda z gałęzi franciszkańskich, tzn. franciszkanie, franciszkanie konwentualni i kapucyni, posiada własnego generała. Stróżem pieczęci św. Franciszka jest generał franciszkanów, obecnie Massimo Fusarelli^[2].

Zobacz hasło generał w Wikisłowniku

• Generałowie zakonu dominikanów
• Generałowie zakonu franciszkanów
• Generałowie zakonu jezuitów
• Generałowie zakonu marianów
• Generałowie zakonu pallotynów
• Generałowie zakonu paulinów
• Generałowie zakonu salezjanów
• Generałowie zakonu salwatorianów
• Generałowie misjonarzy oblatów