Generał major wojsk pancernych – Wikipedia, wolna encyklopedia
Generał major wojsk pancernych, ros.:Генерал-майор танковых войск — stopień wojskowy w korpusie wyższych oficerów wojsk pancernych w Siłach Zbrojnych ZSRR w latach 1940 - 1984; najniższy w tym korpusie; niższy bezpośrednio od stopnia generała porucznika wojsk pancernych[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ «Табель о рангах СССР». Военная служба (1935-1945 гг.). gossluzhba.narod.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-23)].