Georg Bochmann – Wikipedia, wolna encyklopedia

Georg Bochmann

SS-Oberführer
Data i miejsce urodzenia	18 września 1913 Albernau
Data i miejsce śmierci	8 lipca 1973 Offenbach am Main
Przebieg służby
Lata służby	1934–1945
Siły zbrojne	Schutzstaffel Waffen-SS
Jednostki	SS-Totenkopfverbände, 3 Dywizja Pancerna SS „Totenkopf” 9 Dywizja Pancerna SS „Hohenstaufen”, 18 Dywizja Grenadierów Pancernych SS, 17 Dywizja Grenadierów Pancernych SS „Götz von Berlichingen”
Stanowiska	dowódca 18 DGrPanc SS, dowódca 17 DGrPanc SS
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa bitwa pod Diemiańskiem bitwa o Charków bitwa na łuku kurskim bitwa o zamek Itter
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Georg Bochmann (ur. 18 września 1913 w Albernau, zm. 8 lipca 1973 w Offenbach am Main) – niemiecki wojskowy, SS-Oberführer, odznaczony Krzyżem Rycerskim z Liśćmi Dębu i Mieczami.

Urodził się w Albernau w Saksonii. Studiował na Uniwersytecie w Lipsku, gdzie w 1933 roku wstąpił do NSDAP, wcześniej był członkiem Hitlerjugend od 1930 roku.

W dniu 1 kwietnia 1934 roku wstąpił do SS-Totenkopfverbände i pełnił służbę w obozie koncentracyjnym w Dachau. W dniu 20 kwietnia 1936 roku został mianowany na pierwszy stopień oficerski SS i został dowódcą kompanii w 1. SS-Totenkopfstandarte „Oberbayern” w Dachau.

W 1939 roku w związku z organizacją Dywizji SS „Totenkopf” został w niej dowódcą 14 kompanii w 1 pułku SS. Następnie uczestniczył w kampanii we Francji w 1940 roku, gdzie został odznaczony Krzyżem Żelaznym. Po jej zakończeniu został dowódcą dywizjonu niszczycieli czołgów SS „Totenkopf”.

Od sierpnia 1940 do marca 1941 roku służył w Wehrmachcie, gdzie odbywał praktykę wojskową, kolejno jako dowódca kompanii, oficer sztabu i dowódca batalionu szkolnego.

W 1941 roku nadal jako dowódca dywizjonu brał udział w ataku na ZSRR oraz w dalszych działaniach na froncie wschodnim. W okresie od lutego do 21 kwietnia 1942 dowodził grupą bojową SS w kotle diemiańskim, którą wyprowadził następnie z okrążenia. Po wyjściu z okrążenia został awansowany na kolejny stopień w Waffen-SS i został dowódcą 2 batalionu w 2 pułku strzeleckim SS „Thule”, wchodzącego w skład 3 Dywizji Grenadierów Pancernych SS „Totenkopf”. W lutym 1943 roku dowodząc batalionem brał udział w walkach w rejonie Charkowa w czasie niemieckiej kontrofensywy mającej na celu odzyskanie inicjatywy strategicznej na froncie niemiecko-radzieckiej po kapitulacji okrążonych w Stalingradzie wojsk niemieckich. W czasie tych walk wyróżnił się, za co został nagrodzony Liśćmi Dębu do Krzyża Rycerskiego. W lipcu 1943 roku został dowódcą pułku pancernego „Totenkopf” i wziął udział w bitwie pod Kurskiem.

W okresie od lutego do września 1944 roku był szefem wydziału w szkole oficerskiej SS w Arolsen. We wrześniu 1944 roku został dowódcą 9 pułku pancernego SS, wchodzącego w skład 9 Dywizji Pancernej SS „Hohenstaufen”, która brała udział w walkach na terenie Francji, a później w rejonie Arnhem.

W styczniu 1945 roku powrócił na front wschodni i został dowódcą 18 Dywizji Grenadierów Pancernych SS „Horst Wessel”, którą dowodził w czasie walk na terenie Śląska Opolskiego.

W marcu 1945 roku został dowódcą 17 Dywizji Grenadierów Pancernych SS „Götz von Berlichingen”, która brała udział w walkach na terenie Bawarii. W dniu 8 maja 1945 roku dostał się do niewoli amerykańskiej.

• podporucznik SS (SS-Untersturmführer) (20.04.1934)
• porucznik SS (SS-Obersturmführer) (20.04.1937)
• kapitan SS (SS-Hauptsturmführer) (25.08.1939)
• major SS (SS-Sturmbannführer) (20.04.1942)
• podpułkownik SS (SS-Obersturmbannführer) (9.11.1943)
• pułkownik SS (SS-Standartenführer) (9.11.1944)
• – (SS-Oberführer) (20.04.1945)

• Krzyż Rycerski z Liśćmi Dębu i Mieczami (26.03.1945)
• Krzyż Rycerski z Liśćmi Dębu (17.05.1943)
• Krzyż Rycerski (13.05.1942)
• Krzyż Żelazny kl. I (8.07.1941)
• Krzyż Żelazny kl. II (20.06.1940)
• Srebrna Szturmowa Odznaka Piechoty
• Ogólna Odznaka Szturmowa
• Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/1942
• Odznaka za Rany Złota
• Odznaka za Rany Srebrna
• Odznaka za Rany Czarna
• Tarcza Demiańska
• Medal Pamiątkowy 13 marca 1938^[1]
• Medal Pamiątkowy 1 października 1938^[1]

• Константин Залесский: Железный крест. Самая известная военная награда Второй мировой войны. Moskwa: Яуза-Пресс, 2007, s. 651. ISBN 978-5-903339-37-2. (ros.).
• Bochmann, Georg. Lexikon der Wehrmacht. [dostęp 2015-05-07]. (niem.).