Germaine Cellier – Wikipedia, wolna encyklopedia

Germaine Cellier (ur. 1909 w Bordeaux, zm. 1976) – jedna z pierwszych kobiet w środowisku kompozytorów perfum, twórców receptur kompozycji zapachowych (perfumiarzy).

Urodziła się w Bordeaux. Studiowała chemię w Paryżu. Po ukończeniu studiów rozpoczęła pracę w spółce Roure-Bertrand-Dupont. Szybko zdobyła miano przebojowej „Arlette blonde”. Była błękitnooką blondynką, wysoką, szczupłą i elegancką. Miała ostre poczucie humoru i lubiła niezależność, co utrudniało pracę zespołową. Perfumy, które stworzyła dla Roure i kolejnych firm, określane jako zuchwałe lub brutalne, stały się rynkowymi przebojami^[1][2]. Zaprojektowane przez Germaine Cellier perfumy były uzupełnieniem kreacji, tworzonych przez wiodące domy mody, których klientkami były np. gwiazdy ekranu.

Skomponowała m.in.^[1][3]:

• dla Roberta Pigueta – Fracas (1948) oraz zmysłowe perfumy o skórzanej nucie – Bandit (1944)
• dla Pierre’a Balmaina – Vent Vert, Jolie Madame (1953) i Monsieur Balmain (1964)
• dla Niny Ricci – Coeur Joie (1946)

oraz wiele innych dla Elizabeth Arden ze Stanów Zjednoczonych.