Geta (obuwie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Para geta
Geta od spodu
Różne rodzaje geta

Geta (jap. 下駄) – drewniane obuwie japońskie, noszone do tradycyjnych strojów japońskich, takich jak kimono czy yukata[1].

Rodzaje

[edytuj | edytuj kod]

Istnieje kilka odmian geta. Najbardziej znane na Zachodzie składają się z drewnianej deseczki nazywanej dai (jap. ; stojak), na której opiera się stopa oraz paska materiału hanao (jap. 花緒) przechodzącego między dwoma pierwszymi palcami. Dwa dodatkowe kawałki drewna przymocowane pod główną deseczką to „zęby” (jap. 歯 ha) wydające charakterystyczny, klekoczący dźwięk przy chodzeniu karankoron (jap. カランコロン).

Istnieją geta z zaokrąglonymi lub prostokątnymi dai, z pojedynczym „zębem”, a także inne, bardzo przypominające zachodnie chodaki. Paski często są farbowane lub malowane w różne wzory.

Kultura

[edytuj | edytuj kod]
  • Geta są często uważane za nieformalne obuwie, noszone latem do yukaty, ale mogą też zastępować inne rodzaje sandałów podczas deszczu lub śniegu, zapobiegające zamoczeniu nóg.
  • Zgodnie z japońskim przesądem, zerwanie paska przy geta przynosi pecha.
  • Popularne japońskie powiedzenie mówi „nie wiesz, dopóki nie założysz geta”, co można przetłumaczyć jako „nie da się określić wyniku, dopóki gra się nie zakończy”.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 334. ISBN 4-7674-2015-6.