Ginwiłł – Wikipedia, wolna encyklopedia

Opis herbu

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu czerwonym pień złoty, na którym siedzi czarny jastrząb, skierowany w prawą stronę herbową. Labry czerwone, podbite złotem. W klejnocie trzy strusie pióra.

Herbowni

Ginwił, Ginwiłł, Korwin, Kulwieć, Kulwiocki, Piotrowski.

Bibliografia

Tadeusz Gajl: Herby szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodów: 3,000 herbów, 19,000 nazwisk, 32,000 rodów. L&L, 2003. ISBN 978-83-88595-12-7. (pol.).

Linki zewnętrzne

Herb Ginwiłł z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
Dane herbu „Ginwiłł” w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla

Herby	szlachecki mieszczański chłopski własny państwowy miejski korporacji fantazyjne mówiący
Elementy herbu	tarcza herbowa godło (figury heraldyczne, mobilia herbowe) klejnot herbowy zawój (tortillon) korona heraldyczna korona rangowa hełm heraldyczny labry ostrew płaszcz heraldyczny trzymacze heraldyczne podpory heraldyczne postument heraldyczny order herbowy dewiza herbowa zawołanie
Oznaki godności	świeckie kościelne
Inne	herbarz rola herbowa herold blazonowanie szrafowanie tynktura krzyż heraldyczny totem kamon
Działy heraldyki	heraldyka francuska (heraldyka napoleońska) heraldyka polska (heraldyka kaszubska) heraldyka brytyjska (heraldyka angielska, heraldyka szkocka) heraldyka kościelna heraldyka szachowa heraldyka fantazyjna