Giovanni Battista Cicala – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kardynał biskup | |
Data i miejsce urodzenia | 6 czerwca 1510 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 8 kwietnia 1570 |
Administrator apostolski Albengi | |
Okres sprawowania | 1543–1554 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Sakra biskupia | 21 grudnia 1543 |
Kreacja kardynalska | 20 listopada 1551 |
Kościół tytularny | S. Clemente |
Data konsekracji | 21 grudnia 1543 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | nieznany | ||||||
|
Giovanni Battista Cicala (ur. 6 czerwca 1510 w Genui, zm. 8 kwietnia 1570 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 6 czerwca 1510 roku w Genui, jako syn Edoarda Cicaly[1]. Po studiach został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i audytorem Kamery Apostolskiej[1]. 5 grudnia 1543 roku został wybrany administratorem apostolskim Albengi, a szesnaście dni później przyjął sakrę[2]. 20 listopada 1551 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Clemente[2]. W 1553 roku został legatem w Kampanii, a rok później zrezygnował z zarządzania diecezją[1]. W latach 1554–1560 był administratorem Mariany, a w okresie 1565–1567 – Sagony[2]. Zasiadał w komisji rozpatrującej kanonizację Dydaka z Alkali[1]. 30 kwietnia 1568 roku został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję suburbikarną Sabina[2]. Zmarł 8 kwietnia 1570 roku w Rzymie[2].