Gitara akustyczno-elektryczna – Wikipedia, wolna encyklopedia
Gitara akustyczno-elektryczna (także gitara elektroakustyczna) – gitara akustyczna wyposażona dodatkowo w mikrofon, przetwornik piezoelektryczny lub przetwornik magnetyczny[1].
Gitary elektroakustyczne są najczęściej wyposażone w przetworniki piezoelektryczne. Wbudowany w gitarę przedwzmacniacz jest zwykle wyposażony w korektor graficzny (do 6 pasm) i zasilany przez baterię[2]. Ze względu na łatwość podłączenia do systemu nagłośnieniowego (nie wymagają mikrofonów), gitary te są często stosowane na koncertach lub innych spotkaniach.
Gitary elektroakustyczne są często wykorzystywane w muzyce folkowej i czasami klasycznej[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Choosing an Acoustic Guitar:Some interesting types of guitars – Musical Instrument Guide – Yamaha Corporation [online], www.yamaha.com [dostęp 2022-02-25] (ang.).
- ↑ 9 Types of Acoustic Guitars (Most Common Styles) [online], Guitar Lobby, 6 stycznia 2022 [dostęp 2022-02-25] (ang.).
- ↑ James Tyler , Paul Sparks , The guitar and its music [ressource électronique] : from the Renaissance to the Classical era, Oxford: Oxford University Press, 2002, ISBN 978-0-19-921477-8 [dostęp 2022-02-25] .