Glomus macrocarpum – Wikipedia, wolna encyklopedia

Glomus macrocarpum

Owocnik
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	grzyby kłębiakowe
Klasa	Glomeromycetes
Rząd	Glomerales
Rodzina	Glomeraceae
Rodzaj	Glomus
Gatunek	Glomus macrocarpum
Nazwa systematyczna
Glomus macrocarpum Tul. & C. Tul. G. bot. ital. 2: 63 (1845)
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Glomus macrocarpum Tul. & C. Tul. – gatunek grzybów należący do rodziny Glomeraceae, typ nomenklatoryczny rodzaju Glomus^[1].

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Glomus, Glomeraceae, Glomerales, Incertae sedis, Glomeromycetes, Incertae sedis, Glomeromycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy opisali go w 1845 r. bracia Louis René Tulasne i Charles Tulasne we Francji^[1]. Nazwa gatunkowa pochodzi od greckiego słowa macrocarpus, znaczącego wielkoowocnikowy^[2]. Synonimy^[3]:

• Endogone guttulata E. Fisch. 1923
• Endogone macrocarpa (Tul. & C. Tul.) Tul. & C. Tul. 1851
• Endogone macrocarpa (Tul. & C. Tul.) Tul. & C. Tul. 1851, var. macrocarpa
• Endogone nuda Petch 1925
• Endogone pampaloniana Bacc. 1903
• Paurocotylis fulva var. zealandica Cooke 1879

Tworzy mały owocnik, zwykle o średnicy do około 12 milimetrów, kształcie od kulistego, półkulistego i wydłużonego do nieregularnego i barwie od żółtobrązowej do jasnobrązowej. Ma bardzo delikatną strukturę i często w owocnik wbudowane jest podłoże, na którym występuje (gleba). Jeśli perydium jest obecne, jest białe i ma watowatą konsystencję^[4].

Strzępki cylindryczne, szkliste, o średnicy od 12 do 25 µm. Wytwarzają zarodniki i chlamydospory o średnicy 100 do 350 µm i barwie od żółtej do żółtobrązowej. Chlamydospory są przetrwalnikami umożliwiającymi grzybowi pozostanie w stanie uśpienia podczas warunków nieodpowiednich do kiełkowania. Po osiągnięciu odpowiednich warunków kiełkowania chlamydospory tworzą strzępki rostkowe, które wywierają nacisk na powierzchnię rośliny i przenikają do różnych jej komórek, w których tworzą z rośliną endomykoryzę. Na powierzchni owocników często widoczne są zarówno młode, jak i dojrzałe chlamydospory^[4].

Badania w mikroskopie elektronowym wykazały, że zarodniki mają dwie warstwy ścian zawierające włókienka, a pomiędzy nimi występuje niewielka strefa separacji. Zawartość zarodników to globulki lipidowe będące źródłem energii dla zarodników^[4].

Znane są wyłącznie formy rozmnażające się bezpłciowo (anamorfy). U niektórych gatunków Glomus zidentyfikowano białka wykrywające feromony płciowe. Obecność tych białek wyczuwających wskazuje, że gatunki tego rodzaju mogą nie być całkowicie bezpłciowe, jednak jak dotąd nie zauważono rozmnażania płciowego^[5].

Występuje na całym świecie, znaleziono go nawet w Antarktyce^[6]. Mykoryzowy grzyb podziemny. Żyje w glebie, tworząc endomykoryzę z korzeniami roślin^[2].