Gnostycka Apokalipsa Piotra – Wikipedia, wolna encyklopedia
Apokalipsa Piotra – apokryficzna apokalipsa gnostycka odnaleziona w Nag Hammadi. Odnaleziony rękopis apokalipsy pochodzi z IV wieku i został spisany w języku koptyjskim. Przypuszcza się, że jest to tłumaczenie oryginału greckiego z II wieku[1]. Z utworu zachowały się jedynie końcowe rozdziały (70-84).
Treścią apokalipsy jest objawienie dotyczące Kościoła, które miał otrzymać od Jezusa św. Piotr. Otrzymana przez niego wizja krytykuje m.in. hierarchię kościelną i możliwość pokuty jako nieczyste, czyli niezgodne z wierzeniami gnostycyzmu[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Apokryfy Nowego Testamentu. Marek Starowieyski (red.). T. III. Listy i apokalipsy chrześcijańskie. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2003, s. 210-211. ISBN 83-7097-789-8.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Myszor, Wincenty: Apokalipsa Piotra. Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne, 1998 (31), s. 315-329. [1]