Godło Papui-Nowej Gwinei – Wikipedia, wolna encyklopedia
Godło Papui-Nowej Gwinei przedstawia cudowronkę krasnopiórą (Paradisaea raggiana) siedzącą na bębnie (zwanym kundu) nad tradycyjną włócznią i harpunem.
Godło ma symbolizować jedność i wspólnotę.
Godło powstało w 1971 roku, zatwierdzone do użytku zostało w 1973 roku i potwierdzone w konstytucji Papui-Nowej Gwinei z 15 sierpnia 1975 roku.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Północno-wschodnia Nowa Gwinea i Archipelag Bismarcka
[edytuj | edytuj kod]- Nowa Gwinea Niemiecka 1899–1914
- Proponowany herb niemieckiej Nowej Gwinei
- Nowa Gwinea Australijska 1921–1942 i 1945–1949 (T.N.G.– Territory of New Guinea)
Południowo-wschodnia Nowa Gwinea
[edytuj | edytuj kod]- Nowa odznaka wprowadzona po aneksji Brytyjskiej 1888–1906 (B.N.G.-British New Guinea)
- Po przekazaniu terytorium Australii, wykorzystywana w latach 1906–1949
- Herb Australii używany na terenie całego kraju po połączeniu obu części 1949–1971
Inne
[edytuj | edytuj kod]- Godło Regionu autonomicznego Bougainville 1978