Goniec Warszawski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Częstotliwość | |
---|---|
Państwo | |
Adres |
|
Wydawca | Wydawnictwo „Goniec Warszawski” sp. z o.o. |
Język | |
Pierwszy numer | 5 maja 1935 |
Ostatni numer | 9 października 1939 |
Redaktor naczelny | |
Stali współpracownicy | Władysław Woroszyński |
Format | 47,1 x 31,8 cm |
Liczba stron | 8–12 |
„Goniec Warszawski” – wysokonakładowy, popularno–informacyjny dziennik popołudniowy wydawany w Warszawie w latach 1935–1939[1].
Historia i profil
[edytuj | edytuj kod]Gazeta powstała w Warszawie w 1935 jako lokalna popołudniówka[2] – pierwszy numer ukazał się 5 maja[1]. Jednakże oprócz tematyki miejscowej zajmowała się problematyką ogólnokrajową i zagraniczną. Publikowała w szerokim zakresie informacje polityczne, społeczne oraz z dziedziny kultury i sztuki. Szybko zdobyła popularność[2]. Ideowo była kojarzona z obozem narodowym. Redaktorem naczelnym przez cały czas jej istnienia był Stanisław Majewski[2].
Ostatni numer dziennika ukazał się 9 października 1939[1] już po wrześniowej agresji Niemiec i Rosji na Polskę
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c „Goniec Warszawski”. katalogi.bn.org.pl. [dostęp 2024-05-07]. (pol.).
- ↑ a b c Tadeusz Kobylański. Fenomen wydawniczy w prasie warszawskiej dwudziestolecia. „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej”. 19/3, s. 95, 1980.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tadeusz Kobylański, Fenomen wydawniczy w prasie warszawskiej dwudziestolecia, „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej”, nr 19/3, s. 93–103, 1980
- „Goniec Warszawski”, katalogi.bn.org.pl
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- „Goniec Warszawski”, Wrzesień 1939