Goral himalajski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Goral himalajski

Naemorhedus goral
(Hardwicke, 1825)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	parzystokopytne
Rodzina	wołowate
Podrodzina	koziorożce
Rodzaj	goral
Gatunek	goral himalajski
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]
bliski zagrożenia
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Goral himalajski^[2] (Naemorhedus goral) – ssak z rodziny wołowatych występujący w zachodnich Himalajach, południowo-wschodnich Chinach, Mandżurii i w Korei. Zasiedla skaliste tereny ponad granicą lasu. Dawniej był poławiany dla futra i mięsa, a części jego ciała były wykorzystywane w medycynie ludowej. Obecnie objęty ochroną prawną.

Szarobrunatna sierść (futro zimowe jest znacznie jaśniejsze od letniego) z jasnym brzuchem. Krótki ogon jest pokryty długimi włosami. Rogi występują u obu płci, skierowane są ku tyłowi i w połowie lekko wygięte ku dołowi.

Średnie wymiary

• Wysokość – 75 cm.
• Waga – 35 kg.
• Długość rogów – 20 cm.

Ruja występuje we wrześniu. Ciąża u gorali trwa 8 miesięcy, samica rodzi 1 młode, bardzo rzadko 2 młode.

• Halina Komosińska, Elżbieta Podsiadło: Ssaki kopytne : przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 260-261. ISBN 83-01-13806-8.
• Kazimierz Kowalski: Ssaki, zarys teriologii. Warszawa: PWN, 1971, s. 542.