Grindwal krótkopłetwy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Grindwal krótkopłetwy
Globicephala macrorhynchus[1]
(J. E. Gray, 1846)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

Cetartiodactyla

(bez rangi) walenie
(bez rangi) zębowce
Rodzina

delfinowate

Rodzaj

grindwal

Gatunek

grindwal krótkopłetwy

Synonimy
  • Globicephalus brachypterus Cope, 1876[2]
  • Globicephala scammonii Cope, 1869[1][3][2]
  • Globicephala sieboldii J. E. Gray, 1846[1][2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Grindwal krótkopłetwy[4][5], pilot[6][7] (Globicephala macrorhynchus) – gatunek ssaka zaliczany do rodziny delfinowatych (Delphinidae), mimo iż swoim zachowaniem bardziej przypomina wieloryba. Posiada skórę koloru czarnego bądź ciemnoszarego. W chwili narodzin mierzy 1,4-1,9 m długości, natomiast dorosłe okazy mają od 3,5-6,5 m długości i ważą od 1 do 4 ton. Delfiny te żyją w stadach liczących od 10 do 30 okazów (czasem więcej). Ich pożywienie stanowią ośmiornice, kałamarnice i ryby.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Globicephala macrorhynchus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Globicephala macrorhynchus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 8 stycznia 2009]
  3. a b G. Minton, G. Braulik, R. Reeves, Globicephala macrorhynchus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-09-12] (ang.).
  4. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 188. ISBN 978-83-88147-15-9.
  5. E. Keller, prof. dr. J. H. Reichholf, G. Steinbach i inni: Leksykon zwierząt: Ssaki. Cz. 3. Warszawa: Horyzont, 2001. ISBN 83-7227-752-4.
  6. Zygmunt Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne - Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
  7. Dawid Burnie: Królestwo Zwierząt. Warszawa: Świat Książki, 2003. ISBN 83-7311-632-X.