Gruba II – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gruba II (Gruba-Krępiechowski) – kaszubski herb szlachecki.

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego^[1]:

W polu czerwonym dwie strzały złote w słup obok siebie. Klejnot: nad hełmem w koronie półksiężyc złoty mający po takiejż gwieździe na każdym rogu. Labry czerwone, podbite złotem.

Herb pochodzi z jednego z rękopisów Dachnowskiego z około połowy XVII wieku.

Herb miał być używany przez rodzinę Grubów-Krępiechowskich, którzy następnie zamienili go na herb Gruba I.

 Osobny artykuł: Lew VI.

Gruba (Grubba, Grubbe, Grubben, Grube, Gruben, Gruby) być może z przydomkiem Krępiechowski i Borucki.

• Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej. T. 3. Gdańsk: Wydawn. BiT, 2009, s. 53-56, 220. ISBN 978-83-927383-6-7.
• Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej. T. 4. Gdański: Wydawnictwo Oskar Sp, z o.o. w koedycji z BiT Beata Żmuda-Trzebiatowska, 2015, s. 49-51, 346. ISBN 978-83-65175-14-4. ISBN 978-83-927383-6-7.