Grzegorz Budny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Grzegorz Budny

Kanonik podlaski
Kraj działania	Królestwo Polskie
Data i miejsce urodzenia	1794 Budne-Sowięta
Data i miejsce śmierci	22 kwietnia 1877 Przasnysz
Dziekan przasnyski
Okres sprawowania	??
Proboszcz parafii św. Wojciecha w Przasnyszu
Okres sprawowania	1839–1877
Wyznanie	katolicyzm
Inkardynacja	diecezja płocka
Prezbiterat	1819
Odznaczenia

Grzegorz Budny (ur. 1794 r. w Budnych-Sowiętach, zm. 22 kwietnia 1877 r.) – duchowny katolicki diecezji płockiej, długoletni proboszcz i dziekan w Przasnyszu.

Syn Macieja i Katarzyny z Bagińskich, dziedziców części wsi Budne-Sowięta w parafii Baranowo. Święcenia kapłańskie przyjął w 1819 r. Proboszcz parafii w Chorzelach, następnie w latach 1839–1877 proboszcz parafii św. Wojciecha w Przasnyszu. Od 1848 do 1856 r. prowadził odbudowę świątyni farnej, która po pożarze z 1792 r. przez ponad pół wieku pozostawała w ruinie. Odbudowa okazała się jednak nietrwała. Za pomoc niesioną ludności w czasie epidemii cholery w 1852 r. ks. Budny odznaczony został przez władze Orderem Św. Anny III klasy (1854).

• Andrzej Jerzy Papierowski, Jerzy Stefański: Płocczanie znani i nieznani. Słownik biograficzny. T. 2. Płock: 2007, s. 78.