Guillermo García-López – Wikipedia, wolna encyklopedia

Guillermo García-López
Ilustracja
Państwo

 Hiszpania

Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 1983
La Roda

Wzrost

187 cm

Gra

praworęczna, jednoręczny backhand

Status profesjonalny

2002

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Juan Manuel Esparcia Clemente

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

5

Najwyżej w rankingu

23 (21 lutego 2011)

Australian Open

4R (2015)

Roland Garros

4R (2014)

Wimbledon

3R (2008)

US Open

3R (2015)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3

Najwyżej w rankingu

27 (15 maja 2017)

Australian Open

SF (2017)

Roland Garros

3R (2015)

Wimbledon

2R (2009, 2015)

US Open

F (2016)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Hiszpania
Igrzyska śródziemnomorskie
złoto Almería 2005 gra podwójna
srebro Almería 2005 gra pojedyncza
Strona internetowa

Guillermo García-López (ur. 4 czerwca 1983 w La Rodzie) – hiszpański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodową rozpoczął w 2002 roku.

Wygrywał turnieje z serii ATP Challenger Tour, jak i ITF Men’s Circuit. W rozgrywkach ATP World Tour wygrał 5 turniejów w grze pojedynczej – w Kitzbühel w sezonie 2009, w Bangkoku rok później, w Casablance w sezonie 2014, jak również w Zagrzebiu i Bukareszcie w 2015 roku. Prócz tego osiągnął 4 finały.

W grze podwójnej García-López odniósł 3 zwycięstwa rangi ATP World Tour oraz 6 razy był finalistą. Wśród finałów z udziałem Hiszpana jest US Open, gdzie startował z Pablem Carreño-Bustą.

W 2013 zadebiutował w reprezentacji Hiszpanii w Pucharze Davisa w meczu 1 rundy grupy światowej przeciwko Kanadzie. Swój singlowy mecz Hiszpan przegrał z Milosem Raoniciem, a do dalszej rundy turnieju awansowali Kanadyjczycy.

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 23. miejscu (21 lutego 2011), natomiast w zestawieniu deblistów zajmował 27. pozycję (15 maja 2017).

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (5–4)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 24 maja 2009 Kitzbühel Ceglana Francja Julien Benneteau 3:6, 7:6(1), 6:3
Finalista 1. 19 czerwca 2010 Eastbourne Trawiasta Francja Michaël Llodra 5:7, 2:6
Zwycięzca 2. 3 października 2010 Bangkok Twarda (hala) Finlandia Jarkko Nieminen 6:4, 3:6, 6:4
Finalista 2. 28 kwietnia 2013 Bukareszt Ceglana Czechy Lukáš Rosol 3:6, 2:6
Finalista 3. 22 września 2013 Petersburg Twarda (hala) Łotwa Ernests Gulbis 6:3, 4:6, 0:6
Zwycięzca 3. 13 kwietnia 2014 Casablanca Ceglana Hiszpania Marcel Granollers 5:7, 6:4, 6:3
Zwycięzca 4. 8 lutego 2015 Zagrzeb Twarda (hala) Włochy Andreas Seppi 7:6(4), 6:3
Zwycięzca 5. 26 kwietnia 2015 Bukareszt Ceglana Czechy Jiří Veselý 7:6(5), 7:6(11)
Finalista 4. 5 października 2015 Shenzhen Twarda Czechy Tomáš Berdych 3:6, 6:7(7)

Gra podwójna (3–6)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 30 lipca 2006 Umag Ceglana Hiszpania Albert Portas Czechy Jaroslav Levinský
Czechy David Škoch
4:6, 4:6
Finalista 2. 22 lipca 2007 Stuttgart Ceglana Hiszpania Fernando Verdasco Czechy František Čermák
Czechy Leoš Friedl
4:6, 4:6
Finalista 3. 4 października 2009 Bangkok Twarda (hala) Niemcy Mischa Zverev Stany Zjednoczone Eric Butorac
Stany Zjednoczone Rajeev Ram
6:7(4), 3:6
Zwycięzca 1. 9 stycznia 2010 Ad-Dauha Twarda Hiszpania Albert Montañés Czechy František Čermák
Słowacja Michal Mertiňák
6:4, 7:5
Finalista 4. 28 lipca 2013 Gstaad Ceglana Hiszpania Pablo Andújar Wielka Brytania Jamie Murray
Australia John Peers
3:6, 4:6
Zwycięzca 2. 2 marca 2014 São Paulo Ceglana (hala) Austria Philipp Oswald Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
5:7, 6:4, 15–13
Finalista 5. 13 lipca 2014 Stuttgart Ceglana Austria Philipp Oswald Polska Mateusz Kowalczyk
Nowa Zelandia Artem Sitak
6:2, 1:6, 7–10
Zwycięzca 3. 27 sierpnia 2016 Winston-Salem Twarda Finlandia Henri Kontinen Niemcy Andre Begemann
Indie Leander Paes
4:6, 7:6(6), 10–8
Finalista 6. 10 września 2016 US Open Twarda Hiszpania Pablo Carreño-Busta Wielka Brytania Jamie Murray
Brazylia Bruno Soares
2:6, 3:6

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]