Hłuszec (rejon rzeczycki) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hłuszec
ilustracja
Państwo

 Białoruś

Obwód

 homelski

Rejon

rzeczycki

Sielsowiet

Biełaje Bałota

Populacja (2009)
• liczba ludności


33

Nr kierunkowy

2340

Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Hłuszec”
Ziemia52°29′27″N 30°19′02″E/52,490833 30,317222

Hłuszec (biał. Глушэц; ros. Глушец, Głuszec) – wieś na Białorusi, w obwodzie homelskim, w rejonie rzeczyckim, w sielsowiecie Biełaje Bałota. W 2009 roku liczyła 33 mieszkańców[1]. Leży ok. 15 km na północ od Rzeczycy, na lewym brzegu Dniepru, nad jego starorzeczem – jeziorem Tuta.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość była wzmiankowana w XIX wieku jako osada w wołości Czabatowiczy, w ujeździe homelskim, w guberni mohylewskiej. W miejscowości działała przeprawa promowa przez Dniepr. Według danych ze spisu powszechnego w 1897 roku Hłuszec liczył 172 mieszkańców i znajdowało się w nim 30 gospodarstw oraz młyn wodny. Obok osady znajdował się folwark zamieszkany przez 13 osób i obejmujący 3 gospodarstwa. Pod koniec I wojny światowej, w sierpniu 1918 roku, kiedy Białoruś znajdowała się pod kontrolą niemiecką, miejscowość została zajęta przez oddział partyzancki ze wsi Horwal, doprowadzając do ustanowienia władzy bolszewickiej[2]. W czerwcu 1920 roku, w czasie wojny polsko-bolszewickiej, doszło we wsi do bitwy pomiędzy patrolem polskim a oddziałem rosyjskim obsadzającym wieś, która zakończyła się zwycięstwem polskich żołnierzy[3]. W 1926 roku Hłuszec należał do rejonu uwarowickiego w okręgu homelskim i liczył 242 mieszkańców w 44 gospodarstwach. W 1931 roku zorganizowany został kołchoz „Prahres”, w którym działała m.in. kuźnia. W 1940 roku odnotowano we wsi 224 mieszkańców i 66 gospodarstwa. W czasie II wojny światowej, w czerwcu 1943 roku, oddziały niemieckie podpaliły zabudowania we wsi. W pożarze zginęło 3 mieszkańców, a ogień strawił w sumie 63 budynki. Ponadto 41 mieszkańców wsi zginęło na froncie. W 1959 roku Hłuszec liczył 218 mieszkańców. Miejscowość weszła w skład sowchozu „Reczycki”[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Liczby ludności miejscowości obwodu homelskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. [dostęp 2020-09-27]. (ros.).
  2. a b Гарады і вёскі Беларусі: энцыклапедыя. Том 2. Гомельская вобласць. Кніга II. Мінск: Выдавецтва „Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі“, 2005, s. 328. ISBN 985-11-0330-6.
  3. Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko-rosyjskiej 1919-1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004. ISBN 83-7399-096-8.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]