HMS Invincible (1977) – Wikipedia, wolna encyklopedia

HMS Invincible
Ilustracja
Historia
Stocznia

Vickers, Barrow-in-Furness

Położenie stępki

20 lipca 1973

Wodowanie

8 maja 1977

 Royal Navy
Wejście do służby

11 lipca 1980

Wycofanie ze służby

3 sierpnia 2005

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

20 600 t

Długość

194 m

Szerokość

36 m

Zanurzenie

7,5 m

Napęd
4 turbiny gazowe
Prędkość

28 węzłów (51,8 km/h)

Zasięg

7000 mil morskich przy prędkości 18 węzłów

Uzbrojenie
3 zestawy przeciwrakietowe Goalkeeper kaliber 30 mm
Wyposażenie lotnicze
śmigłowce Westland Sea King i samoloty AV-8B Harrier II
Załoga

1050

HMS Invincible (R05)brytyjski lotniskowiec typu Invincible, który wszedł do służby w 1980. Okręt wziął udział w wojnie o Falklandy.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Stępkę pod budowę pierwszego okrętu typu Invincible HMS "Invincible" położono 20 lipca 1973 w stoczni Vickers w Barrow-in-Furness. Wodowanie nastąpiło 8 maja 1977, wejście do służby 11 lipca 1980.

W lutym 1982 rząd Australii zgodził się kupić lotniskowiec "Invincible" za 175 milionów funtów. Umowa nie została jednak zrealizowana z powodu wybuchu wojny o Falklandy w kwietniu 1982. Wraz z lotniskowcem HMS "Hermes" stanowił trzon brytyjskich sił ekspedycyjnych wysłanych w celu odzyskania wysp. Podczas walk 18 samolotów Harrier stacjonujących na pokładzie "Invincible" zapewniało osłonę lotniczą brytyjskiej flocie, a także wspierało działania wojsk na lądzie. W latach 1993–1999 okręt zabezpieczał działania sił międzynarodowych związane z wojną w państwach byłej Jugosławii, gdzie wziął udział m.in. w atakach na siły serbskie w związku z kryzysem w Kosowie. Pod koniec 2003 po rocznej modernizacji okręt ponownie wszedł do służby. W czasie modernizacji z dziobu okrętu usunięto zestaw przeciwlotniczy, aby na przedłużonym pokładzie zrobić więcej miejsca dla samolotów. Zmodernizowano także urządzenia łączności na okręcie. Po przebudowie wyporność okrętu wzrosła do 22 000 t.

W październiku "Invincible" został okrętem flagowym floty NATO podczas manewrów "Destined Glory", które miały miejsce na Morzu Śródziemnym. Okręt wycofano ze służby 3 sierpnia 2005. Przez kolejne lata pozostawał w rezerwie. Okręt pozbawiony części wyposażenia i silników został wystawiony na aukcję. Zakupem zainteresowany był chiński biznesmen Lam Kin-bong, który zaoferował 5 milionów funtów i zamierzał wykorzystać okręt w celach edukacyjno-rozrywkowych[1]. Transakcja została jednak anulowana przez rząd brytyjski, oficjalnie z powodów formalnych. Okręt zostanie zezłomowany przez turecką stocznię[2].

Po wycofaniu ze służby, w roli okrętu flagowego Royal Navy został zastąpiony przez jednostkę bliźniaczą HMS "Illustrious".

Wizyta w Polsce

[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 1998 okręt zawinął do portu w Gdyni i zacumował przy Nabrzeżu Francuskim. Wizyta odbyła się z okazji 80. rocznicy polskiej Marynarki Wojennej oraz w związku z Morskimi Pokazami Lotniczymi Gdynia '98.[3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Invincible do ChRL?. [dostęp 2011-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-18)].
  2. Restaurator próbował kupić lotniskowiec.. [dostęp 2011-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-06)].
  3. Marynarka Wojenna RP, BRYTYJSKI LOTNISKOWIEC HMS INVINCIBLE W GDYNI [online], 24 czerwca 1998 [dostęp 2022-09-14].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Robert Rochowicz. Lotniskowce typu Invincible. „NTW”. Wrzesień 1998. nr 9. s. 45 – 51. 
  • Jacek Krzewiński. Lotniskowce brytyjskie typu Invincible. „NTW”. Listopad 1994. nr 11. s. 38 – 40. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]