HMS Teredo – Wikipedia, wolna encyklopedia

HMS Teredo (P338)
Ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Historia
Stocznia

Vickers-Armstrongs, Barrow-in-Furness
John Brown & Company, Clydebank

Położenie stępki

17 kwietnia 1944

Wodowanie

27 kwietnia 1945

 Royal Navy
Wejście do służby

13 kwietnia 1946

Los okrętu

złomowany w czerwcu 1965

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


1290 długich ton
1560 długich ton

Długość

84,28 m

Szerokość

7,77 m
zanurzenie:dziób: 3,89 m
rufa: 4,45 m

Zanurzenie testowe

91 m (300 stóp)

Napęd
2 silniki Diesla: 2 x 2500 KM (1,86 MW)
2 silniki elektryczne: 2 x 1450 KM (1,08 MW)
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


15,5 węzła
9 węzłów

Zasięg

na powierzchni 4500 mil morskich przy prędkości 11 węzłów

Uzbrojenie
6 zapasowych torped
1 działo kal. 102 mm
3 przeciwlotnicze karabiny maszynowe
Wyrzutnie torpedowe

6 dziobowych wewnętrznych wyrzutni torped
2 zewnętrzne dziobowe wyrzutnie torped
2 zewnętrzne wyrzutnie torped na śródokręciu obrócone w kierunku rufy
1 zewnętrzna rufowa wyrzutnia torped

Załoga

61

HMS Teredo (P338)brytyjski okręt podwodny należący do trzeciej grupy brytyjskich okrętów podwodnych typu T. Został zbudowany jako P338 w stoczniach Vickers-Armstrongs w Barrow i John Brown & Company w Clydebank. Zwodowano go 27 kwietnia 1945. Jak dotychczas był jedynym okrętem Royal Navy noszącym nazwę „Teredo”.

Okręt wszedł do służby po zakończeniu II wojny światowej i prowadził relatywnie spokojną służbę w marynarce. Zezłomowany w Briton Ferry 5 czerwca 1965[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. HMS Teredo, Uboat.net

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]