Haplologia – Wikipedia, wolna encyklopedia
Haplologia, haplolalia (gr. ἁπλόος haplóos lub ἁπλοῦς haploûs „pojedynczy, prosty, jednorazowy”[1][2] + λόγος lógos „mowa, słowo”[3][4] lub λαλιά laliá „gadanina”[5][6]) – proces fonetyczny polegający na zastąpieniu dwóch takich samych lub podobnych sylab jedną[7]. Przykładowo:
- sześciościan → sześcian[8],
- książęcia → księcia,
- morfofonologia → morfonologia[9],
- Siroradz → Siradz (obecnie Sieradz)[10],
- stary-jeje → stary-je, stare-jeji → stareji[11].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Władysław Kopaliński, HAPLO; haplografia; haploidalny, [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [online] [zarchiwizowane z adresu 2015-03-30] .
- ↑ Henry George Liddell, Robert Scott: ἁπλόος. [w:] A Greek-English Lexicon [on-line]. [dostęp 2018-07-15]. (ang.).
- ↑ Władysław Kopaliński , LOGO; LOGIA; LOG, [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [online] [dostęp 2018-07-15] [zarchiwizowane z adresu 2015-03-30] .
- ↑ Henry George Liddell, Robert Scott: λόγος. [w:] A Greek-English Lexicon [on-line]. [dostęp 2018-07-15]. (ang.).
- ↑ Władysław Kopaliński , LALIA, [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [online] [dostęp 2018-07-15] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] .
- ↑ Henry George Liddell, Robert Scott: λαλιά. [w:] A Greek-English Lexicon [on-line]. [dostęp 2018-07-15]. (ang.).
- ↑ Kazimierz Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 2, Wrocław: Ossolineum, 1999, s. 233, ISBN 83-04-04445-5, OCLC 835934897 .
- ↑ Słownik języka polskiego PWN.
- ↑ Jozef Mistrík, Encyklopédia jazykovedy, wyd. 1, Bratislava: Obzor, 1993, s. 166, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758 (słow.).
- ↑ Maciej Malinowski , To nie haplologia… [online], Poradnia językowa PWN, 8 kwietnia 2016 [dostęp 2016-04-11] .
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Tadeusz Lehr-Spławiński, Stanisław Urbańczyk: Gramatyka historyczna języka polskiego, Warszawa 1981.
Encyklopedie internetowe (phonetic shift):