Haplologia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Haplologia, haplolalia (gr. ἁπλόος haplóos lub ἁπλοῦς haploûs „pojedynczy, prosty, jednorazowy”[1][2] + λόγος lógos „mowa, słowo”[3][4] lub λαλιά laliá „gadanina”[5][6]) – proces fonetyczny polegający na zastąpieniu dwóch takich samych lub podobnych sylab jedną[7]. Przykładowo:

  • sześciościansześcian[8],
  • książęciaksięcia,
  • morfofonologiamorfonologia[9],
  • SiroradzSiradz (obecnie Sieradz)[10],
  • stary-jejestary-je, stare-jejistareji[11].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Władysław Kopaliński, HAPLO; haplografia; haploidalny, [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [online] [zarchiwizowane z adresu 2015-03-30].
  2. Henry George Liddell, Robert Scott: ἁπλόος. [w:] A Greek-English Lexicon [on-line]. [dostęp 2018-07-15]. (ang.).
  3. Władysław Kopaliński, LOGO; LOGIA; LOG, [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [online] [dostęp 2018-07-15] [zarchiwizowane z adresu 2015-03-30].
  4. Henry George Liddell, Robert Scott: λόγος. [w:] A Greek-English Lexicon [on-line]. [dostęp 2018-07-15]. (ang.).
  5. Władysław Kopaliński, LALIA, [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [online] [dostęp 2018-07-15] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02].
  6. Henry George Liddell, Robert Scott: λαλιά. [w:] A Greek-English Lexicon [on-line]. [dostęp 2018-07-15]. (ang.).
  7. Kazimierz Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 2, Wrocław: Ossolineum, 1999, s. 233, ISBN 83-04-04445-5, OCLC 835934897.
  8. Słownik języka polskiego PWN.
  9. Jozef Mistrík, Encyklopédia jazykovedy, wyd. 1, Bratislava: Obzor, 1993, s. 166, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758 (słow.).
  10. Maciej Malinowski, To nie haplologia… [online], Poradnia językowa PWN, 8 kwietnia 2016 [dostęp 2016-04-11].
  11. Zenon Klemensiewicz, Tadeusz Lehr-Spławiński, Stanisław Urbańczyk: Gramatyka historyczna języka polskiego, Warszawa 1981.