Harold Connolly – Wikipedia, wolna encyklopedia

Harold Connolly

Hal Connolly podczas Igrzysk Olimpijskich w 1960 roku.
Data i miejsce urodzenia	1 sierpnia 1931 Somerville
Data i miejsce śmierci	18 sierpnia 2010 Catonsville
Wzrost	183 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone Igrzyska olimpijskie złoto Melbourne 1956 lekkoatletyka (rzut młotem) Igrzyska panamerykańskie srebro Chicago 1959 rzut młotem
Multimedia w Wikimedia Commons

Harold Vincent Connolly (ur. 1 sierpnia 1931 w Somerville, zm. 18 sierpnia 2010 w Catonsville^[1][2]) – amerykański lekkoatleta, specjalizujący się w rzucie młotem, mistrz olimpijski i rekordzista świata.

Ukończył Boston College, studiował również na UCLA^[2]. Na niespełna miesiąc przed igrzyskami olimpijskimi w 1956 w Melbourne po raz pierwszy ustanowił rekord świata w rzucie młotem wynikiem 68,54 m^[3]. Na igrzyskach zdobył złoty medal po zaciętej walce z Michaiłem Kriwonosowem ze Związku Radzieckiego, poprawiając rekord olimpijski na 63,19 m^[1]. Na tych igrzyskach zakochał się z wzajemnością w Oldze Fikotovej z Czechosłowacji, która zdobyła złoty medal w rzucie dyskiem. Fikotová i Connolly pobrali się w 1957 (para rozwiodła się w 1975)^[2][4].

Connolly z następnych latach jeszcze pięciokrotnie poprawiał rekord świata, aż do wyniku 71,26 m 29 maja 1965. Był pierwszym człowiekiem na świecie, który rzucił młotem ponad 70 metrów^[3]. Po swym triumfie w 1956 jeszcze trzykrotnie startował na igrzyskach olimpijskich. W Rzymie (1960) zajął 8. miejsce, w Tokio (1964) 6 miejsce, a w Meksyku (1968) nie wszedł do finału^[1].

Zdobył srebrny medal na igrzyskach panamerykańskich w 1959 w Chicago^[5]. Był mistrzem USA (AAU) w rzucie młotem od 1955 do 1961 oraz w 1964 i 1965^[6]. Po zakończeniu kariery był nauczycielem i trenerem lekkoatletycznym. Po rozwodzie z Fikotovą ożenił się z Pat Winslow, która była trzykrotną olimpijką w biegu na 800 metrów i w pięcioboju lekkoatletycznym^[2].

źródło^[1]:

• pchnięcie kulą – 14,72 m (1951)
• rzut młotem – 71,26 m (1965)