Heidi Renoth – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | SC Rosenheim | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 176 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | 24.11 1994, Zell am See | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | 24.11 1994, Zell am See | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | 26.11 1994, Zell am See (2. miejsce – gigant) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Heidi Renoth (ur. 28 lutego 1978 w Berchtesgaden) – niemiecka snowboardzistka, dwukrotna medalistka mistrzostw świata.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 11 listopada 1994 roku w Kaprun, gdzie w zawodach FIS Race zwyciężyła w slalomie. Nigdy nie wystąpiła mistrzostwach świata juniorów.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 24 listopada 1994 roku w Zell am See, zajmując szóste miejsce w slalomie równoległym (PSL). Tym samym już w swoim debiucie zdobyła pierwsze pucharowe punkty. Pierwszy raz na podium zawodów tego cyklu stanęła dwa dni później w tej samej miejscowości, kończąc rywalizację w gigancie na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła swą rodaczkę, Amalie Kulawik i Austriaczkę Isabel Zedlacher. Łącznie 38 razy stawała na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym pięć zwycięstw: 2 w slalomie równoległym oraz 3 w slalomie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1996/1997, kiedy to zajęła czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu była druga. Ponadto w sezonie 2001/2002 była druga w slalomie równoległym i gigancie, w sezonie 1994/1995 drugie miejsce zajęła w klasyfikacjach slalomu i PAR[1], a w sezonie 2002/2003 zajęła trzecie miejsce w klasyfikacji PAR.
Jej największym sukcesem jest złoty medal w slalomie wywalczony na mistrzostwach świata w San Candido w 1997 roku. Wyprzedziła tam Włoszkę Dagmar Mair unter der Eggen i Francuzkę Dorothée Fournier. Na rozgrywanych sześć lat później mistrzostwach świata w Kreischbergu zdobyła brązowy medal w slalomie równoległym. Lepsze okazały się tam jedynie Ursula Bruhin ze Szwajcarii i Francuzka Julie Pomagalski. Była też czwarta w PSL na mistrzostwach świata w Lienzu (1996), gigancie na mistrzostwach świata w San Candido (1997) i gigancie równoległym (PGS) mistrzostwach świata w Madonna di Campiglio (2001), walkę o podium przegrywając kolejno z Sondrą van Ert z USA, Włoszką Margheritą Parini i Austriaczką Manuelą Riegler. W 1998 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Nagano, gdzie zdobyła srebrny medal w gigancie. Uplasowała się tam między Karine Ruby z Francji i Austriaczką Brigitte Köck. Brała także udział w igrzyskach w Salt Lake City w 2002 roku, gdzie nie rozgrywano giganta, wystąpiła za to w gigancie równoległym, kończąc rywalizację na 21. pozycji.
W 2003 r. zakończyła karierę.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|
2. | 9 lutego | 1998 | Nagano | Gigant | Karine Ruby |
21. | 15 lutego | 2002 | Salt Lake City | Gigant równoległy | Isabelle Blanc |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|
4. | 28 stycznia | 1996 | Lienz | Slalom równoległy | Marion Posch |
4. | 21 stycznia | 1997 | San Candido | Gigant | Sondra van Ert |
1. | 23 stycznia | 1997 | San Candido | Slalom | - |
5. | 25 stycznia | 1997 | San Candido | Slalom równoległy | Dagmar Mair unter der Eggen |
43. | 12 stycznia | 1999 | Berchtesgaden | Gigant | Margherita Parini |
23. | 14 stycznia | 1999 | Berchtesgaden | Gigant równoległy | Isabelle Blanc |
9. | 23 stycznia | 2001 | Madonna di Campiglio | Gigant | Isabelle Blanc |
5. | 24 stycznia | 2001 | Madonna di Campiglio | Gigant równoległy | Ursula Bruhin |
22. | 26 stycznia | 2001 | Madonna di Campiglio | Slalom równoległy | Isabelle Blanc |
3. | 13 stycznia | 2003 | Kreischberg | Gigant równoległy | Ursula Bruhin |
DNF | 15 stycznia | 2003 | Kreischberg | Slalom równoległy | Isabelle Blanc |
Puchar Świata
[edytuj | edytuj kod]Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 1994/1995: -
- sezon 1995/1996: 5.
- sezon 1996/1997: 4.
- sezon 1997/1998: 7.
- sezon 1998/1999: 13.
- sezon 1999/2000: 10.
- sezon 2000/2001: 11.
- sezon 2001/2002: -
- sezon 2002/2003: -
Miejsca na podium
[edytuj | edytuj kod]- Zell am See – 26 listopada 1994 (slalom) - 2. miejsce
- Pitztal – 6 grudnia 1994 (slalom) - 1. miejsce
- San Candido – 21 stycznia 1995 (slalom równoległy) - 3. miejsce
- Bad Hindelang – 28 stycznia 1995 (slalom równoległy) - 1. miejsce
- Mount Bachelor – 9 lutego 1995 (slalom) - 3. miejsce
- Breckenridge – 14 lutego 1995 (gigant) - 3. miejsce
- Breckenridge – 15 lutego 1995 (gigant) - 2. miejsce
- Calgary – 25 lutego 1995 (slalom równoległy) - 2. miejsce
- Zell am See – 21 listopada 1995 (gigant) - 2. miejsce
- La Bresse – 13 stycznia 1996 (slalom równoległy) - 2. miejsce
- Bad Hindelang – 4 lutego 1996 (gigant) - 2. miejsce
- Kanbayashi – 11 lutego 1996 (slalom) - 1. miejsce
- Mount Bachelor – 15 marca 1996 (slalom) - 2. miejsce
- Tignes – 28 listopada 1996 (slalom równoległy) - 2. miejsce
- Lenggries – 12 stycznia 1997 (slalom) - 1. miejsce
- Lenggries – 11 stycznia 1997 (gigant) - 2. miejsce
- Kreischberg – 18 stycznia 1997 (slalom równoległy) - 2. miejsce
- Mont-Sainte-Anne – 31 stycznia 1997 (slalom) - 2. miejsce
- Grächen – 6 marca 1997 (slalom) - 3. miejsce
- Zell am See – 20 listopada 1997 (slalom równoległy) - 3. miejsce
- Sölden – 29 listopada 1997 (gigant) - 2. miejsce
- Sestriere – 7 grudnia 1997 (gigant) - 2. miejsce
- Oberstdorf – 26 lutego 1998 (slalom równoległy) - 3. miejsce
- Zell am See – 13 listopada 1998 (slalom równoległy) - 2. miejsce
- Tandådalen – 20 listopada 1998 (gigant równoległy) - 3. miejsce
- Naeba – 20 lutego 1999 (slalom równoległy) - 2. miejsce
- Kreischberg – 6 marca 1999 (slalom równoległy) - 3. miejsce
- Morzine – 9 stycznia 2000 (slalom równoległy) - 3. miejsce
- Park City – 5 marca 2000 (gigant) - 3. miejsce
- Tignes – 19 listopada 2000 (gigant) - 3. miejsce
- Gstaad – 10 stycznia 2001 (slalom równoległy) - 3. miejsce
- Valle Nevado – 8 września 2001 (gigant równoległy) - 2. miejsce
- Valle Nevado – 9 września 2001 (slalom równoległy) - 3. miejsce
- Ischgl – 30 listopada 2001 (slalom równoległy) - 3. miejsce
- Mont-Sainte-Anne – 15 grudnia 2001 (slalom równoległy) - 2. miejsce
- Maribor – 9 lutego 2003 (slalom równoległy) - 2. miejsce
- Sapporo – 28 lutego 2003 (gigant równoległy) - 2. miejsce
- Tandådalen – 21 marca 2002 (slalom równoległy) - 1. miejsce
- W sumie 5 zwycięstw, 19 drugich i 14 trzecich miejsc.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Klasyfikacja łączna slalomu równoległego i giganta równoległego
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS (ang.)
- Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-01)]. (ang.)