Hemiacetale – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wzór ogólny hemiacetali

Hemiacetale (półacetale) – grupa organicznych związków chemicznych o wzorze ogólnym R2C(OH)OR′ (R′ ≠ H)[1] powstających w wyniku działania alkoholi na aldehydy lub ketony. Hemiacetale posiadają grupę hydroksylową i grupę alkoksylową przy tym samym atomie węgla. Podgrupą hemiacetali są hemiketale o wzorze R2C(OH)OR (R ≠ H) powstające formalnie poprzez addycję alkoholu do grupy karbonylowej ketonu[2]. Przykładem hemiacetalu jest cykliczna forma glukozy.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ hemiacetals, [w:] A.D. McNaught, A. Wilkinson, Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI: 10.1351/goldbook.H02774, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).
  2. ↑ hemiketals, [w:] A.D. McNaught, A. Wilkinson, Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI: 10.1351/goldbook.H02776, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hemiacetale&oldid=69255306”