Henri Winkelman – Wikipedia, wolna encyklopedia
![]() | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Henri Gerard Winkelman (ur. 17 sierpnia 1876 w Maastricht, zm. 27 grudnia 1952 w Soesterberg) – holenderski generał, głównodowodzący holenderskich Królewskich Wojsk Lądowych podczas niemieckiej napaści na Holandię w trakcie II wojny światowej[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1892 wstąpił do Królewskiej Akademii Wojskowej w Bredzie, w 1896 awansował na porucznika[2]. W latach 1902–1905 uczęszczał do Wyższej Szkoły Wojskowej w Hadze, pracował następnie w sztabie generalnym[2]. W 1923 został majorem[2]. W 1931 roku awansowany na stopień generała majora[2].
W 1934 roku awansowany na generała porucznika, odszedł do rezerwy[3]. W 1939 został zmobilizowany, został głównodowodzącym Koninklijke Landmacht[3]. 14 maja 1940 roku podpisał akt kapitulacji wojsk holenderskich[3][2]. Podczas wojny przebywał w niewoli niemieckiej[3][2]. 1 października 1945 odszedł z zawodowej służby wojskowej[3][2].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Wojskowego Wilhelma[3]
- Krzyż Wielki Orderu Lwa Niderlandzkiego (1946)[3]
- Krzyż Komandorski Orderu Świętego Olafa[3]
- Krzyż Komandorski Orderu Miecza[3]
- Order Lwa Białego III Klasy[3]