Henryk Łukaszkiewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 26 kwietnia 1901 |
---|---|
Data śmierci | 10 września 1965 |
Poseł na Sejm PRL II kadencji | |
Okres | od 20 lutego 1957 |
Przynależność polityczna |
Henryk Łukaszkiewicz (ur. 26 kwietnia 1901 w Ulanowie, zm. 10 września 1965) – polski spawacz mechanik i działacz związkowy, poseł na Sejm PRL II kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Uzyskał wykształcenie podstawowe, z zawodu spawacz mechanik, pracował w Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego w Bydgoszczy. Należał do Polskiej Partii Socjalistycznej, po zakończeniu I wojny światowej został przewodniczącym bydgoskiego koła Związku Zawodowego Kolejarzy. W 1923 podczas ogólnopolskiego strajku kolejarzy był aktywnym członkiem zakładowego komitetu strajkowego. W 1945 uruchomił oddział spawalniczy w ZNTK, następnie od 1953 pracował na stanowisku inspektora dozoru. Wstąpił do „lubelskiego PPS”, w 1948 został usunięty z szeregów partii. W 1956 został zrehabilitowany i przyjęty do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1957 uzyskał mandat posła na Sejm PRL II kadencji z okręgu Bydgoszcz, w parlamencie pracował w Komisji Komunikacji i Łączności.
W 1950 odznaczony Odznaką „Racjonalizator Produkcji”[1].
Pochowany na cmentarzu komunalnym przy ulicy Kcyńskiej w Bydgoszczy[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ M.P. z 1950 r. nr 105, poz. 1328
- ↑ GROBONET 2.6 - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarze komunalne [online], bydgoszcz.pl [dostęp 2021-01-07] (pol.).