Henryk Krelker – Wikipedia, wolna encyklopedia
Inkwizytor diecezji wrocławskiej | |
Okres sprawowania | od 1444 |
---|---|
Przeor konwentu wrocławskiego | |
Okres sprawowania | 1432 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja |
Henryk Krelker (XV wiek) – śląski dominikanin i inkwizytor.
O jego młodości nic bliżej nie wiadomo. Wstąpił do zakonu dominikańskiego i uzyskał tytuł bakałarza teologii. W 1432 i 1444 był przeorem konwentu wrocławskiego. W 1444 został mianowany inkwizytorem diecezji wrocławskiej i wikariuszem kontraty śląskiej[1]. 7 kwietnia 1446 uzyskał potwierdzenie na urzędzie inkwizytorskim od biskupa wrocławskiego Konrada. W latach 1448–1450 był przeorem konwentu głogowskiego. Data jego śmierci nie jest znana, wiadomo jedynie, że jego następca na urzędzie inkwizytorskim został mianowany w 1461.
Według źródeł dominikańskich Henryk Krelker jest autorem zaginionego już dziś dzieła dedykowanego papieżowi Eugeniuszowi IV De potestate summi pontificis super concilium, w którym bronił wyższości papieża nad soborem powszechnym.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kontratą (lub nacją) nazywano jednostkę administracyjną w zakonie dominikańskim, mniejszą od prowincji.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paweł Kras, Dominican Inquisitors in medieval Poland (14th-15th), w: Praedicatores Inquisitores. Vol. 1: The Dominican and the Mediaeval Inquisition. Acts of the 1st International Seminar on the Dominicans and the Inquisition (Rome; 23-25 February 2002). Rzym: Istituto Storico Domenicano, 2004, s. 280, 296 nr VII.