Henryk Schenk – Wikipedia, wolna encyklopedia
major piechoty | |
Data i miejsce urodzenia | 10 sierpnia 1889 |
---|---|
Data śmierci | ? |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska | komendant PKU |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Późniejsza praca | burmistrz Skolego |
Odznaczenia | |
Henryk Józef Schenk[a] (ur. 10 sierpnia 1889 w Stanisławowie, zm. ?) – major piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 10 sierpnia 1889 w Stanisławowie, jako syn Józefa[2].
23 października 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920, jako oficer byłej 5 Dywizji Strzelców Polskich w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w Syberyjskiej Brygadzie Piechoty[3]. Od 1 czerwca 1921 jego oddziałem macierzystym był 84 Pułk Piechoty w Pińsku[4]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 221. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5][6][7]. 1 grudnia 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 55. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. W maju 1925 był już na stanowisku dowódcy I batalionu[9]. W sierpniu 1927 został przesunięty na stanowisko kwatermistrza[10]. W kwietniu 1928 został przeniesiony do 52 Pułku Piechoty w Złoczowie na stanowisko dowódcy III baonu[11][12]. W marcu 1929 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Gniezno na stanowisko pełniącego obowiązki kierownika I referatu administracji rezerw[13]. We wrześniu 1930 został przesunięty na stanowisko komendanta[14]. W marcu 1932 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraśnik na stanowisko komendanta[15][16]. W marcu 1934 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr II[17], a z dniem 31 października tego roku przeniesiony w stan spoczynku[18][19].
W latach 1935–1939 był burmistrzem miasta Skole[20][21].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Niepodległości (9 listopada 1931)[22]
- Krzyż Walecznych[23]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 24.
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-06-15] .
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 27 października 1920 roku, s. 1086, jako Henryk Szenk.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 217, 861.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 40, jako Henryk Szenk.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 367, 406.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 319, 350.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 734.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 276.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 25 sierpnia 1927 roku, s. 261.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 137.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 66, 174.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929 roku, s. 101.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 28.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 234.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 26, 516.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30 marca 1934 roku, s. 133.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 285.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 6 lutego 1935 roku, s. 10, sprostowanie.
- ↑ Kandydaci na Posłów z naszego Okręgu. „Gazeta Stryjska. Regionalny Organ Podkarpacia”. 41 (222), s. 5, 1938-10-16. Stryj: Obóz Zjednoczenia Narodowego Obwód Stryj.
- ↑ Nowa szkoła powszechna w Skolem. „Wschód”. Nr 107, s. 6, 4 grudnia 1938.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 26.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.