Henryk Schenk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Henryk Józef Schenk
Ilustracja
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

10 sierpnia 1889
Stanisławów

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

PKU Gniezno
PKU Kraśnik

Stanowiska

komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Późniejsza praca

burmistrz Skolego

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941)

Henryk Józef Schenk[a] (ur. 10 sierpnia 1889 w Stanisławowie, zm. ?) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 10 sierpnia 1889 w Stanisławowie, jako syn Józefa[2].

23 października 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920, jako oficer byłej 5 Dywizji Strzelców Polskich w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w Syberyjskiej Brygadzie Piechoty[3]. Od 1 czerwca 1921 jego oddziałem macierzystym był 84 Pułk Piechoty w Pińsku[4]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 221. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5][6][7]. 1 grudnia 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 55. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. W maju 1925 był już na stanowisku dowódcy I batalionu[9]. W sierpniu 1927 został przesunięty na stanowisko kwatermistrza[10]. W kwietniu 1928 został przeniesiony do 52 Pułku Piechoty w Złoczowie na stanowisko dowódcy III baonu[11][12]. W marcu 1929 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Gniezno na stanowisko pełniącego obowiązki kierownika I referatu administracji rezerw[13]. We wrześniu 1930 został przesunięty na stanowisko komendanta[14]. W marcu 1932 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraśnik na stanowisko komendanta[15][16]. W marcu 1934 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr II[17], a z dniem 31 października tego roku przeniesiony w stan spoczynku[18][19].

W latach 1935–1939 był burmistrzem miasta Skole[20][21].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  1. W styczniu 1934 ogłoszono sprostowanie imienia mjr. Henryka Schenka z „Henryk” na „Henryk Józef”[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 24.
  2. Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-06-15].
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 27 października 1920 roku, s. 1086, jako Henryk Szenk.
  4. Spis oficerów 1921 ↓, s. 217, 861.
  5. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 40, jako Henryk Szenk.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 367, 406.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 319, 350.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 734.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 276.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 25 sierpnia 1927 roku, s. 261.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 137.
  12. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 66, 174.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929 roku, s. 101.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 28.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 234.
  16. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 26, 516.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30 marca 1934 roku, s. 133.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 285.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 6 lutego 1935 roku, s. 10, sprostowanie.
  20. Kandydaci na Posłów z naszego Okręgu. „Gazeta Stryjska. Regionalny Organ Podkarpacia”. 41 (222), s. 5, 1938-10-16. Stryj: Obóz Zjednoczenia Narodowego Obwód Stryj. 
  21. Nowa szkoła powszechna w Skolem. „Wschód”. Nr 107, s. 6, 4 grudnia 1938. 
  22. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  23. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 26.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]