Heraklejdes z Aleksandrii – Wikipedia, wolna encyklopedia

Heraklejdes (gr. Ἡρακλείδης) – starożytny grecki pięściarz pochodzący z egipskiej Aleksandrii, olimpijczyk.

Odniósł zwycięstwo w zawodach bokserskich na igrzyskach olimpijskich w 93 roku n.e. Zgodnie z relacją zamieszczoną przez Pauzaniasza (Wędrówka po Helladzie V 21,12-14) rywalem Heraklejdesa był jego rodak, Apollonios z przydomkiem Rantes. Przybył on jednak do Olimpii zbyt późno, usprawiedliwiając się niepomyślnymi wiatrami na morzu. Heraklejdes zdemaskował kłamstwo, zaświadczając, że przyczyną spóźnienia był udział Apolloniosa w dobrze płatnych igrzyskach w Jonii[1][2]. Hellanodikowie (sędziowie) zdyskwalifikowali wówczas Apolloniosa i innych zawodników, którzy nie stawili się na czas, przyznając wieniec Heraklejdesowi. Wściekły Apollonios założył swoje rękawice bokserskie i rzucił się z pięściami na rywala, za co ukarano go grzywną[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Victor Matthews: Olympic Losers: Why Athletes Who Did Not Won at Olympia Are Remembered. W: Onward to the Olympics: Historical Perspectives on the Olympic Games. Waterloo: Wilfrid Laurier University Press, 2007, s. 91. ISBN 978-0-88920-505-5.
  2. a b Mark Golden: Sport in the Ancient World from A to Z. London: Routledge, 2004, s. 13. ISBN 0-415-24881-7.