Herb Stargardu – Wikipedia, wolna encyklopedia
Typ herbu |
---|
Herb Stargardu – jeden z symboli miasta Stargard w postaci herbu[1].
Wygląd i symbolika
[edytuj | edytuj kod]Herb przedstawia na tarczy podzielonej w słup w polu prawym na białym tle czerwonego wspiętego gryfa pomorskiego z uniesioną lewą łapą, natomiast w polu lewym na białym tle błękitną wstęgę w lewy skos, symbolizującą rzekę Inę[2].
Czerwony gryf na białym polu symbolizuje dawną przynależność Stargardu do księstwa pomorskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Współczesny herb Stargardu znacząco różni się od jego wcześniejszych wersji. W średniowieczu na tarczy herbowej widniał zamek (w XIII wieku miał on trzy wieże, zaś stulecie później – dwie), pod którym umieszczono gryfa i tarczę. Oryginalna pieczęć z herbem została utracona. W związku z tym w 1913 opracowano nowy herb: dwie tarcze (jedną z gryfem, drugą z poziomym pasem na jasnym polu) i Bramą Młyńską na górze. Wkrótce powstała jego uproszczona wersja, stosowana nieoficjalnie, a następnie już jako oficjalny symbol miasta[3].
- Przypuszczalny wizerunek historycznej pieczęci miasta
- Herb z dwiema tarczami z 1913 roku
- Uproszczona wersja herbu sprzed II wojny światowej
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Statut Miasta Stargardu. Biuletyn Informacji Publicznej. [dostęp 2021-07-05].
- ↑ Andrzej Plewako, Józef Wanag: Herbarz Miast Polskich. Warszawa: Arkady, 1994, s. 207. ISBN 978-83-213-3568-1.
- ↑ Edward Olszewski: Stargardzkie abc. Stargard: 2001, s. 61-62. ISBN 83-916325-0-4.