Hillman Imp – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hillman Imp

Producent	Rootes Group (1963–1967) Chrysler Europe (1967–1976)
Okres produkcji	1963-1976
Miejsce produkcji	Linwood (Szkocja)[1][2] montaż (CKD): Australia, Filipiny, Irlandia, Kostaryka, Malezja, Malta, Nowa Zelandia, Południowa Afryka, Portugalia, Urugwaj, Wenezuela[3]
Następca	Chrysler Sunbeam
Dane techniczne
Segment	B
Typy nadwozia	2-drzwiowy sedan 2-drzwiowe coupé 3-drzwiowe kombi 3-drzwiowy van
Silniki	R4 0,9 l SOHC
Skrzynia biegów	4-biegowa manualna
Napęd	tylny
Długość	3580 mm
Szerokość	1530 mm
Wysokość	1384 mm
Rozstaw osi	2082 mm
Masa własna	711 kg
Zbiornik paliwa	27 l
Dane dodatkowe
Konkurencja	Mini
Multimedia w Wikimedia Commons

Hillman Imp – subkompaktowy samochód osobowy produkowany pod marką Hillman w latach 1963-1976, początkowo przez przedsiębiorstwo Rootes Group, następnie Chrysler Europe (część koncernu Chrysler). Dostępny jako 2-drzwiowy sedan, 2-drzwiowe coupé, 3-drzwiowe kombi oraz 3-drzwiowy van^[4]. Do napędu używano silników R4 o pojemności 0,9 litra. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 4-biegową manualną skrzynię biegów. Wyprodukowano 440 032 egzemplarze modelu^[5]. Został zastąpiony przez Chryslera Sunbeam. W plebiscycie na Samochód Roku 1964 zajął 3. pozycję (za Roverem 2000 i Mercedesem 600)^[6].

Produkcja modelu Imp odbywała się w specjalnie w tym celu otwartej fabryce w Linwood^[1][2]. W momencie rozpoczęcia produkcji był to pierwszy od 35 lat samochód osobowy produkowany na terenie Szkocji^[1]. Montaż pojazdów w systemie CKD odbywał się także w Australii, na Filipinach, w Irlandii, Kostaryce, Malezji, na Malcie, w Nowej Zelandii, Południowej Afryce, Portugalii, Urugwaju i Wenezueli^[3].

Zaprojektowany jako konkurent dla modelu Mini produkowanego przez British Motor Corporation (BMC), Imp cieszył się popularnością na terenie Szkocji, choć odniósł jedynie umiarkowany sukces komercyjny. Samochód cechował się wysoką awaryjnością, wynikającą z wad konstrukcyjnych i problemów z jakością w procesie produkcyjnym^[1].

Wersja coupé sprzedawana była pod nazwą Hillman Californian, a kombi – Hillman Husky. Modele bliźniacze sprzedawane były pod markami: Sunbeam (wersje usportowione – Imp Sport i Stiletto), Singer (wersja luksusowa – Chamois) oraz Commer (van)^[4].

Źródło:^[7]

• R4 0,9 l (875 cm³), 2 zawory na cylinder, SOHC
• Układ zasilania: gaźnik
• Średnica cylindra × skok tłoka: 68,00 mm × 60,40 mm
• Stopień sprężania: 10,0:1
• Moc maksymalna: 40 KM (29 kW) przy 5000 obr./min
• Maksymalny moment obrotowy: 71 N•m przy 2800 obr./min

• Przyspieszenie 0-80 km/h: 14,7 s
• Prędkość maksymalna: 129 km/h

• 
  Imp Coupé
• 
  Imp
• 
  Imp - tył nadwozia
• 
  Imp