Hubertushütte – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hubertushütte

Arbeitslager Hohenlinde, Lager Nr 4923, 1028 Gemeinschaftslager Steinhof, Gefangen- und Zivilarbeiterlager der Hubertushütte

Podobóz Auschwitz-Birkenau
Odpowiedzialny	III Rzesza
Rozpoczęcie działalności	II połowa grudnia 1944
Zakończenie działalności	styczeń 1945
Terytorium	okupowana Polska
Miejsce	Łagiewniki (Bytom)
Liczba więźniów	200
Narodowość więźniów	Żydzi
Komendanci	SS‑Unterscharführer Josef Eckhardt
Wyzwolony przez	Armia Czerwona
	styczeń 1945
Położenie na mapie Bytomia Hubertushütte
Położenie na mapie Polski Hubertushütte
Położenie na mapie województwa śląskiego Hubertushütte
50°19′28,027″N 18°54′53,899″E/50,324452 18,914972

Hubertushütte – niemiecki nazistowski podobóz Auschwitz-Birkenau, zlokalizowany w Bytomiu (Łagiewniki).

Obóz znajdował się na terenie huty żelaza Zygmunt, istniejącej od 1857 r. (do 1936 r. jako Huta Hubertus) w Bytomiu. Podczas II wojny światowej, w latach 1940–1942 zakład należał do I.G. Betriebsgruppe Bismarckhütte, następnie do Berghütte Königs und Bismarckhütte AG^[1].

Więźniowie pracowali w hucie na rzecz firmy Berghütte Königs und Bismarckhütte AG. Część z osadzonych Żydów umieszczono zastępczo w barakach obozu dla cudzoziemskich robotników przymusowych, gdyż właściwy obóz był w budowie. Planowano, aby w obozie docelowo znalazło się miejsce dla ok. 1 tys. więźniów, jednak zamierzenia tego nie udało się zrealizować^[2]. 17 stycznia 1945 r. w obozie przebywało dokładnie 202 więźniów^[3].

Osadzonych tu Żydów zatrudniono przy wznoszeniu ogrodzenia wokół planowanego obozu, pozostałych w hucie przy pracach pomocniczych: wyładunku koksu i żwiru oraz przy kopaniu fundamentów pod nowe hale fabryczne^[2][4].

19 stycznia 1945 nastąpiła likwidacja obozu i ewakuacja więźniów do Gliwic, a później do KL Sachsenhausen^[5].

Część z osadzonych (144 więźniów) zmarło w trakcie marszu śmierci do obozu Leitmeritz (Litomierzyce). Dotarło tam 58 więźniów^[6].