Hugon II (hrabia Maine) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2023-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Hugon II (ur. 920/925, zm. ok. 992) – hrabia Maine, najstarszy syn hrabiego Hugona I i jego nieznanej z imienia żony, prawdopodobnie córki hrabiego Maine, Gauzlina II.

Hugon odziedziczył hrabstwo po śmierci swojego ojca ok. 950 r. Władzę obejmował jako wasal Hugona Wielkiego, hrabiego Paryża i księcia Franków. Hugo zmarł jednak w 956 r. Jego następcą został jego nieletni syn, Hugo Kapet. Hugon II zrzucił więc zależność lenną od Robertyngów. Kilka lat później sprzymierzył się z hrabią Andegawenii Fulkiem II Dobrym i hrabią Blois Tybaldem I. U ich boku rozpoczął wojnę z Hugonem Kapetem, jednak nie przyniosła mu ona większych korzyści. Zmarł ok. 992 r.

Imię jego żony jest nieznane. Przypuszcza się, że pochodziła z rodu hrabiów Vermandois. Hugon miał z nią trzech synów:

• Hugon III (ok. 960 – 1014), hrabia Maine
• Fulko
• Herbert Baco