Hydatody – Wikipedia, wolna encyklopedia
Hydatody – nieduże struktury występujące u roślin, mające za zadanie usuwanie nadmiaru wody. Wraz z wodą usuwane są niewielkie ilości soli mineralnych. Zdolne są też do pobierania wody[1]. Mogą występować jako:
- wypotniki – o charakterze gruczołowatym i składają się z komórek wydzielniczych. Komórkami wypotnikowymi są albo specjalne cienkościenne (nierównomiernie zgrubiała ściana komórkowa) komórki skórki pozwalające przenikać wodzie (h. epidermalne[2]) albo wydzielające wodę włoski gruczołowe[3].
- szparki wodne (h. epitemalne[2]) – przestwór między dwiema komórkami skórki, pod którym znajduje się komora wodna, w której zbiera się woda dostająca się tam przez epitem (specjalna tkanka miękiszowa) z wiązek doprowadzających wodę. Następnie woda jest wydzielana na zewnątrz[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jan Kopcewicz, Stanisław Lewak: Fizjologia roślin. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 204. ISBN 83-01-13753-3.
- ↑ a b hydatody, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2010-11-27] .
- ↑ a b Alicja Szweykowska: Morfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 209. ISBN 83-01-10950-5.